Sakady – to takie ruchy oka, które związane są z próbkowaniem elementów wzrokowych w polu widzenia. W tych ruchach oko ma charakter balistyczny, czyli raz uruchomione zatrzymuje się w punkcie docelowym, zwanym punktem fiksacji. Na tym elemencie oko prze jakiś czas się fiksuje, a czas, który jest związany z zatrzymaniem w tym rejonie pola percepcyjnego nazywa się czasem fiksacji.
Badania nad motorycznością oka
Dzisiaj mamy specjalistyczną aparaturę do badań. Aparatura ta (okulograf) składa się z dwóch okularów powiązanych z dwoma systemami. Systemem fotooptycznym i systemem rejestrującym. Za pomocą tego urządzenia można odzwierciedlić proces myślowy na poziomie percepcji wzrokowej. Poszczególne elementy (punkty fiksacji) połączone razem dają pewien obraz poruszania się oka w polu widzenia (tzw. trajektoria ruchów oka), praktycznie odzwierciedlające rzeczywisty obraz wzrokowy. Im bardziej jest złożone pole widzenia, tym trudniejsza jest analiza okomotoryczna. Jest to szczególnie ważne w sytuacji maskowania. Jeżeli jakiś przedmiot jest zamaskowany w polu widzenia – nasz system wzrokowy ma duże kłopoty z jego identyfikacją. Pojawiająca się duża ilość fiksacji w całym polu widzenia jest wskaźnikiem trudności zadania poznawczego. Istnieje pewna prawidłowość. Po pierwsze nie czytamy jednym aktem – widać wyraźnie że są tu pewne jednostki gnostyczne, które maja swoja charakterystykę okoruchową, związana z liczba fiksacji i czasem ich trwania. Pojawiają się również ruch regresyjne (o kierunku wstecznym). Gdy w tekście są wyrazy niezrozumiałe lub teks jest trudny zaczyna się „przeczesywać” niejednokrotnie tę sama linijkę wiersza. Okulografy maja także bardzo duże zastosowanie w budowaniu np. nowoczesnych samolotów wojskowych.