Wyobraźnia

Jest to ludzka umiejętność łączenia śladów wrażeń zmysłowych i spostrzeżeń przechowywanych w pamięci z aktualnymi przeżyciami. Często utożsamiana jest z pamięcią obrazową. Istotą wyobraźni jest twórcze przekształcenie poprzedniego doświadczenia i tworzenie na tej podstawie nowych obrazów. Tymczasem funkcja pamięci obrazowej jest tylko zapamiętywanie i przechowywanie poprzedniego oświadczenia.
Okoruchowe mechanizmy uwagi wzrokowej
Obecnie teoria uwagi przeżywa renesans. Przez kilkadziesiąt ostatnich lat królowały teorie świadomościowe uwagi. Uwagę definiuje się z takiej perspektywy jako skupienie, koncentracje świadomości, skierowanie świadomości na jakiś cel. Problem w ty, że nie ma jednorakich teorii świadomości.
System uwagi wzrokowej
Bez dokładnej znajomości układu wzrokowego nie wiedzielibyśmy dlaczego można patrzeć i nie widzieć albo wiedzieć i nie rozumieć, nie rozpoznać. Kiedy mówimy o procesach poznawczych mamy na myśli wszystkie te elementy związane nie tylko z dotarciem bodźca do receptora, ale także to, co się dzieje z tymi informacjami w mózgu. Jak wiemy nie można odebrać żadnego doświadczenia i zinterpretować go bez pamięci. Nadal nie wiemy do końca dlaczego nerwy wzrokowe krzyżują się, docierając do przeciwnych półkul mózgowych. Ponadto na ich drodze znajdują się pewne stacje przekaźnikowe: ciało kolankowe boczne, wzgórki czworacze, istota czarna, jądro ogniste. W nich dokonuje się częściowa transformacja informacji wzrokowej zanim trafi do właściwej kory wzrokowej. Okazuje się, że ma to związek z hormonami – neurotransmiterami. Bodźce są także analizowane pod względem formalnym – szybkości przesyłania. To właśnie hormony potrafią przyspieszyć bądź hamować niektóre procesy informacyjne. Jeżeli uszkodzimy prawy nerw wzrokowy efektem tego będzie ślepota prawego oka, natomiast jeżeli uszkodzimy skrzyżowanie nerwów wzrokowych efektem będzie niedowidzenie połowiczne obejmujące przyskroniowe pole widzenia.

Artykuł dotyczy następujących zagadnień:

  • wyobraznia wzrokowa