Istotną cechą postawy unikającej jest zaniedbywanie dziecka, brak – Psychologia kliniczna

IstotnÄ… cechÄ… postawy unikajÄ…cej jest zaniedbywanie dziecka, brak

głębszego zainteresowania jego sprawami i prawdziwej więzi uczuciowej, co powoduje naruszenie potrzeby poczucia bezpieczeństwa u dziecka. Ponieważ z tym typem postawy łączy się pozostawianie dziecku nadmiernej swobody, ulega ono łatwo wpływom zdemoralizowanych grup dziecięcych lub młodzieżowych (np. band chuligańskich), w których szuka oparcia
uczuciowego.
Postawa nadmiernie wymagajÄ…ca łączy siÄ™ z autorytatywnym typem wychowania. TendencjÄ… rodziców jest przyspieszenie rozwoju dziecka, przywiÄ…zujÄ… oni zbyt dużą wagÄ™ do osiÄ…gnięć szkolnych, stosujÄ… sztywny system reguÅ‚ zachowania, nakazów i zakazów. “Dziecko nie jest kochane takim jakim jest, lecz naginane do wyobrażonego sobie przez matkÄ™ wzoru dziecka, jakie matka chciaÅ‚aby posiadać i zmuszane do dziaÅ‚aÅ„ kolidujÄ…cych z jego indywidualnymi możliwoÅ›ciami lub z potrzebami fazy rozwoju” (Ziemska M., 1966).
Widzimy więc, że postawy rodziców determinują na ogół przyjmowanie określonego systemu wychowawczego i pociągają za sobą określone błędy wychowawcze. Oprócz już wspomnianych tu błędów, warto podkreślić wychowanie niekonsekwentne, typowe dla rodzin, w których dominuje matka mająca skłonności do histerii, oraz częste w przypadkach, gdy między rodzicami istnieją duże rozbieżności w poglądach na wychowanie. Brak konsekwencji w postępowaniu z dzieckiem powoduje u niego niestałość uczuciową i staje się przyczyną nieuniknionych trudności wychowawczych, ponieważ dziecko nie wie, do jakich wzorów i zasad ma się dostosować.
Podamy przykład trudności wychowawczych wywołanych głównie niewłaściwymi postawami rodziców i błędami w sposobie postępowania z dzieckiem.
Tadek, lat 11, uczeń klasy V.
Matka zgÅ‚osiÅ‚a siÄ™ z synem do Poradni Wychowawczo-Leczniczej UJ z powodu niepowodzeÅ„ w nauce i trudnoÅ›ci wychowawczych. Tadek do lat 3 rozwijaÅ‚ siÄ™ do–brze, byÅ‚ spokojny i posÅ‚uszny. TrudnoÅ›ci pojawiÅ‚y siÄ™ od chwili urodzenia mÅ‚odszego brata. Nie lubiÅ‚ chodzić do przedszkola, nie umiaÅ‚ bawić siÄ™ zgodnie z dziećmi, chciaÅ‚ nad nimi dominować, byÅ‚ zazdrosny, pÅ‚aczliwy, a przy tym nadruchliwy: nie koÅ„czyÅ‚ rozpoczÄ™tych czynnoÅ›ci, szybko siÄ™ zniechÄ™caÅ‚. W szkole jest niesystematyczny, nie uważa na lekcjach, krÄ™ci siÄ™ w Å‚awce. Interesuje siÄ™ naukami Å›cisÅ‚ymi i w nich ma osiÄ…gniÄ™cia, natomiast uzyskuje bardzo sÅ‚abe oceny z przedmiotów humanistycznych. Nauczyciele czÄ™sto go upominajÄ… i karzÄ…, uważajÄ…, że jest niegrzeczny i zbyt dziecinny na swój wiek. Tadek stara siÄ™ pozyskać sobie kolegów, chwali siÄ™ przed nimi sukcesami ojca itp., nie jest jednak popularny w klasie. W domu jest ponury, drażliwy, niezadowolony. Dużo czyta, ma wÅ‚asnÄ… bibliotekÄ™, uprawia sporty, lubi majsterkować, pragnie zostać inżynierem, jak ojciec. ChciaÅ‚by prowadzić drużynÄ™ zuchowÄ…. I. I. w teÅ›cie Wechsiera = 140 (w skali sÅ‚ownej 142, bezsÅ‚ownej 131).
PrzyczynÄ… niepowodzeÅ„ w nauce i zaburzeÅ„ w zachowaniu sÄ… w dużym stopniu konflikty z rodzicami (głównie z ojcem) i z bratem. Brat ma 9 lat, jest wesoÅ‚y, towarzyski, pewny siebie, faworyzowany przez rodziców, którzy stawiajÄ… go za wzór. Do Tadka ma stosunek wyższoÅ›ci, prowokuje kłótnie i czeka na interwencje rodziców. Matka nie pracuje, jest wrażliwa, uczuciowa, stale zatroskana. Utrzymuje dom we wzorowym porzÄ…dku, lecz jest niezbyt zaradna i samodzielna. Ojciec, inżynier, pochodzi z rodziny chÅ‚opskiej, wychowywaÅ‚ siÄ™ w trudnych warunkach, podkreÅ›la, że “trzymano nas twardÄ… rÄ™kÄ…, nikt nie rozczulaÅ‚ siÄ™ nad nikim, nie wolno siÄ™ byÅ‚o poskarżyć” i że dziÄ™ki takiemu wychowaniu doszedÅ‚ do czegoÅ› w życiu. Apodyktyczny i nietolerancyjny, wyżywa siÄ™ w pracy zawodowej, w domu nie znosi sprzeciwu. Jest chÅ‚odny uczuciowo, egocentryczny i uparty, a przy tym wybuchowy. MałżeÅ„stwo jest na ogół zgodne, choć powstajÄ… konflikty na tle metod wychowania dzieci. Matka przejmuje siÄ™ niepowodzeniami Tadka i jego usposobieniem, staje w obronie syna w domu i w szkole, stara siÄ™ pomóc mu i pocieszyć go. Ojciec potÄ™pia jej postawÄ™, wymawia jej, że zrobiÅ‚a z syna “mazgaja i nieporadnÄ… babÄ™”. Wobec Tadka ojciec stosuje surowe metody wychowawcze, wytyka mu na każdym kroku błędy i wady, odnosi siÄ™ do niego lekceważąco i wyÅ›miewa siÄ™ z niego. ChÅ‚o-Piec szanuje ojca, ale bardzo siÄ™ go boi i stara siÄ™ schodzić mu z oczu.
Postępowanie korekcyjne: Głównym kierunkiem było oddziaływanie na chłopca, odpowiednie zorganizowanie mu wolnego czasu (działalność w drużynie harcerskiej, lekcje języka angielskiego). Nastąpiła znaczna poprawa, zwłaszcza w zakresie kontaktów społecznych z rówieśnikami. Zmiana postaw rodziców okazała się bardzo trudna, gdyż zasady wychowawcze realizowane przez ojca były zbyt sztywne i utrwalone.
9 Z materiałów mgr M. Steciak,
ŹródÅ‚a zaburzeÅ„ w zachowaniu tkwiÄ… czÄ™sto w Å›rodowisku poza-rodzmnym dziecka. Żłobek, przedszkole, a potem szkoÅ‚a sÄ… to Å›rodowiska odmienne od domu rodzinnego pod wzglÄ™dem swej struktury, a także z uwagi na atmosferÄ™ uczuciowÄ…, zazwyczaj bardziej chÅ‚odnÄ… niż ta, która otacza dziecko w rodzinie. Dziecko musi siÄ™ przystosować nie tylko do wychowawców i nauczycieli, którzy zastÄ™pujÄ… poniekÄ…d rodziców, odnoszÄ… siÄ™ jednak do niego z wiÄ™kszÄ… rezerwÄ… i dystansem, lecz również do rówieÅ›ników stanowiÄ…cych zbiorowość o niejednolitych postawach i wymaganiach. Ponadto zachodzi czÄ™sto sprzeczność miÄ™dzy regulaminem szkolnym a swoistym kodeksem, jakim kierujÄ… siÄ™ uczniowie w klasie i wedÅ‚ug którego oceniajÄ… kolegów. A. Ferre charakteryzuje w nastÄ™pujÄ…cy sposób szkolne Å›rodowisko uczniowskie: “Wszyscy sÄ… zaczepni, skorzy do przekomarzania, szyderstwa, nawet do bicia, szczególnie krytyczni wobec objawów czuÅ‚ostkowoÅ›ci, niewÄ…tpliwie trochÄ™ z zazdroÅ›ci, że nie mogÄ… siÄ™ jej poddać sami. DÄ…sy, pÅ‚aczliwość, »pieszczenie się«, a bardziej jeszcze »podlizywanie« karane sÄ… w szkolnym gronie bezlitoÅ›nie; najwiÄ™ksza haÅ„ba-to denuncjacja (Ferre A., 1963). Nic dziwnego, że wiele dzieci nie wytrzymuje tak bezwzglÄ™dnego reżimu; uciekajÄ… siÄ™ one wówczas do pomocy dorosÅ‚ych i to pogarsza, jeszcze ich sytuacjÄ™ w oczach grupy, lub też starajÄ… siÄ™ pozyskać za wszelkÄ… cenÄ™ rówieÅ›ników, co wywoÅ‚uje konflikty z nauczycielami. Niekorzystna pozycja ucznia w zespole klasowym, tj. negatywny stosunek uczuciowy do niego wiÄ™kszoÅ›ci kolegów, wyrażajÄ…cy siÄ™ w braku uznania i popularnoÅ›ci w klasie, godzÄ… w zaspokojenie ważnych potrzeb spoÅ‚ecznych dziecka, w tym przede wszystkim potrzeby przynależnoÅ›ci do grupy rówieÅ›niczej i akceptacji przez tÄ™ grupÄ™. WyÅ›mianie i odtrÄ…cenie przez kolegów, utrata przyjaciela i inne niepowodzenia w kontaktach z kolegami bywajÄ… dla dziecka jeszcze bardziej dotkliwe i bolesne niż konflikty w rodzinie i wywoÅ‚ujÄ… rozmaite zaburzenia emocjonalne, takie jak ogólne obniżenie nastroju, skrytość i nieufność w stosunku do otoczenia, tendencje do izolowania siÄ™ od ludzi, można je również uważać za czynniki nerwicorodne. Bywa jednak i tak, że już istniejÄ…ce zaburzenia w zachowaniu dziecka sÄ… przyczynÄ… jego nie-popularnoÅ›ci w klasie; dzieci agresywne, dzieci -nawiÄ…zujÄ…ce z trudem kontakt z kolegami z powodu swej nieÅ›miaÅ‚oÅ›ci lub też z powodu nadmiernego mniemania o sobie sÄ… dezaprobowane i odrzucane, co pogłębia ich izolacjÄ™ i utrudnia przystosowanie siÄ™ do życia grupy.
Eksperyment przeprowadzony przez Z. Zaborowskiego i P. Chrzanowskiego (1959) wykazał, że uczniowie IV klasy szkoły wiejskiej stanowią już zbiorowość, która kieruje się pewnymi normami zachowania społecznego, związanymi z określonym wzorem osobowym ucznia. A oto charakterystyka trzech uczniów odrzuconych:
B. J. uczeń słaby, opóźniony w nauce o rok, niestaranny w pracy, leniwy i nieobowiązkowy. Fizycznie średnio rozwinięty. Ubiór zaniedbany, do szkoły przychodził brudny, nieumyty. W stosunkach z kolegami przejawiał postawę submisyjną i skłonność do ustępstw. B. J. był kilkakrotnie posądzany o drobne kradzieże w szkole. Jego ojciec był alkoholikiem, w domu nierzadko brakowało jedzenia.
S. M. uczeń zdolny, wyniki w nauce średnie, pewne trudności w pisaniu i czytaniu. Rozwój fizyczny w normie, wygląd zewnętrzny zaniedbany. Przejawia dużą impulsywność, złośliwość i agresywność. Popada dość często w konflikty z kolegami. Pochodzi z wielodzietnej rodziny chłopskiej. Warunki materialne średnie, warunki mieszkaniowe i higieniczne złe.
K. L. uczennica drugoroczna. Poziom umysłowy poniżej średniego. Słabe wyniki w nauce, duże trudności z ortografią i czytaniem. Niepunktualna i mało obowiązkowa. Przejawia skłonności do krętactwa, kłamstwa i kradzieży. Fizycznie dobrze rozwinięta, wysoka. Trudne warunki materialne w rodzinie, liczne rodzeństwo, często zostaje w domu, aby się nim opiekować.
Jak widzimy, już w tej niewielkiej grupie (klasa IV składała się z 23 uczniów) motywy odrzucenia były rozmaite, wszystkie te dzieci były jednak zaniedbane tak pod względem zewnętrznym, jak i moralnym, wskutek niekorzystnych warunków rodzinnych. Sytuacja psychiczna dziecka odrzuconego przez rówieśników jest bardzo trudna. Szczególne problemy przystosowawcze nasuwa pozycja repelentów, którzy znaleźli się nagle w zupełnie innym środowisku i muszą nawiązać nowe stosunki koleżeńskie. Jak stwierdziła M.Tyszkowa (1964), uczniowie drugoroczni są często izolowani od kolegów klasy (35

Artykuł dotyczy następujących zagadnień:

  • opinia o uczniu
  • niewÅ‚aÅ›ciwe postawy nauczycieli
  • uczennica z zaburzeniami zachowania
  • slaby uczen jak ma postepowac matka przyklady
  • postawa unikajaca przykÅ‚ad
  • cechy ucznia a postawy
  • opinie nauczyciela o matce przykÅ‚ady
  • tna-co com loc:LT
  • rodzice o postawie unikajÄ…cej
  • trudnosci wychowawcze postawa unikajÄ…ca
  • przykÅ‚ady trudnoÅ›ci wychowawcze w szkole przykÅ‚ady
  • przykÅ‚ad konflitktu w zespole klasowym
  • przyklady postawy unikajacej
  • uczeÅ„sÅ‚aby zaniedbania Å›rodowiskowe
  • praca z rodzicami o postawie unikajÄ…cej
  • praca z dziećmi o postawie unikajÄ…cej
  • wyniki w nauce co to znaczy przeciÄ™tne
  • postawa unikajaca wobec dziecka i jej przyczyny
  • postawa unikajaca
  • postawa unikajÄ…ca kontaktu z dzieckiem przyklady
  • postawa matki zaniedbanie dzieci
  • postawa autorytatywna nauczyciela
  • opinia wychowawcy o uczniu przykÅ‚ad
  • opinia Å›rodowiska a pozycja ucznia w klasie
  • opinia o uczniu sprawiajacym trudnoÅ›ci wychowawcze przykÅ‚ad
  • niekorzystne postawy nauczyciela
  • M Steciak 1963
  • konsekwencje postawy unikajacej
  • jakie cechy ucznia wpÅ‚ywajÄ… na jego postawy?
  • jakie cechy ucznia wpÅ‚ywajÄ… na jego postawe?
  • dziecko unikajace matki
  • cechy ucznia niesystematycznego

Inne tematy, które mogą cię zainteresować:

Celem psychoterapii podtrzymujÄ…cej,
Leczenie i zapobieganie
Rozpoznawanie nerwic.
Transakcyjna Teoria Stresu R. Lazarus’a:
Przewlekłe późne następstwa, które niekiedy przejawiają się przez dziesiątki lat, określa się.
Nerwica hipochondryczna.
U najbliższych krewnych tych chorych zaburzenia psychiczne występują częściej niż u pacjentów z innymi nerwicami.
Stres biologiczny i psychologiczny
Przebieg i całowanie przedstawiają się bardzo rozmaicie.
Zaburzenia dysocjacyjne

Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.

 December 14, 2009 ·  
 Opublikowano w: Psychologia kliniczna