Życie kończy się w tedy gdy nie potrafimy wymienić informacji ze światem zewnętrznym. Poznajemy świat wybiórczo, w sposób ograniczony. Dzięki temu że posiadamy zdolność myślenia abstrakcyjnego, możemy sobie wyobrazić coś, wypełnić luki w odbiorze informacji zmysłowych. Na początku XX wieku istniały różne koncepcje na temat sposobu zapamiętywania, min teoria odrębnego zapamiętywania, teoria zespołu komórek, teoria odrębnego kodu.
Pamięć jest właściwością zachowawczą, polegająca na gromadzeniu i przechowywaniu ubiegłego doświadczenia oraz wykorzystywania go w różnych sytuacjach, jest jedna z podstawowych właściwości ludzi i zwierząt. Współcześnie psychologowie włączają pamięć w obszar procesów poznawczych dostrzegając udział pamięci na wszystkich etapach czynności poznawczych począwszy od odbioru treści informacji, czyli spostrzeżenia tego, co jest dane z zewnątrz, po najbardziej skomplikowane formy myślenia, zawierające wiele elementów twórczych.
Neuropsychologiczne mechanizmy pamięci
Obecnie wyróżniamy trzy najważniejsze rodzaje pamięci: ultrakrótkotrwałą (zmysłową), krótkotrwałą (operacyjną) i długotrwałą. Pamięć obejmuje miliardy komórek nerwowych i połączenia miedzy nimi. Stanowią one materialną podstawę funkcjonowania następujących rodzajów pamięci.