PRZEPISY KOŃCOWE Art. 27 – Psychologia kliniczna

PRZEPISY KOŃCOWE Art. 27

Niniejszy zbiór zasad etycznych i deontologicznych jest podstawą do orzekania Sądu Koleżeńskiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego.
Art. 28
Polskie Towarrystwo Farmaceutyczne ma statutowy obowiÄ…zek propagowania zasad etyki i deontologii zawartych w niniejszym zbiorze.
Art. 29
W przypadku nieprzewidzianych w niniejszym zbiorze zasad etycznych i deontologicznych, farmaceuta powinien postępować zgodnie z zasadami sformułowanymi w orzeczeniach Sądu Koleżeńskiego Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego oraz kierować się dobrymi obyczajami przyjętymi w środowisku farmaceutycznym.
Art. 30
Wszelkie zmiany niniejszych zasad etycznych i deontologicznych mogą być dokonywane jedynie przez walne Zgromadzenie delegatów Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego.
Art. 3 I
Niniejsze zasady etyczne i deontologiczne polskiego farmaceuty stajÄ… siÄ™ obowiÄ…zujÄ…ce po uchwaleniu ich przez Walne Zgromadzenie Delegatów Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, podpisaniu przez Prezesa Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego oraz opublikowaniu w “Farmacji Polskiej “.
Art. 32
Sankcje za naruszenie niniejszych zasad etycznych i deontologicznych nie mają zastosowania w tych przypadkach, w których zachowanie się farmaceuty jest zgodne z nakazem, zakazem lub dozwoleniem wynikającym z obowiązujących norm prawnych.
206

Art. 33
Traci moc obowiÄ…zujÄ…cy dokument “Zasady etyczno-deontologic=ne pols; farmaceuty” uchwalony przez Walne Zgromadzenie Delegatów Polskiego Towa~mstwa Farmaceutycznego w dniu 9 kwietnia 1983.
Prezes Polskiego Towarcystwa Farmaceutycznego Prof. dr hab. farm. Witold Wieniawski
ZA~i.ĄCZNIK DO ZASAD ETYCZNYCH 1 DEONTOLOGICZNYCH POLSKIEGO FARMACEUTY
Przyrzeczenie magistra farmacji
Z głęboką czcią i wdzięcznością przyjmuję nadany mi stopień magistra farmacji i ślubuję uroczyście wykonywać swe obowiązki zgodnie z prawem i według najlepszej wiedzy oraz przestrzegać tajemnicy zawodowej.
W ciÄ…gu caÅ‚ego ‘zycia nie bÄ™dÄ™ szczÄ™dzić trudu nad doskonaleniem siÄ™ w naukach farmaceutycznych, starajÄ…c siÄ™ prryczynić do jak najwiÄ™kszego ich rozwoju. BÄ™dÄ™ uważać za swój obowiÄ…zek podać do wiadomoÅ›ci Å›wiata naukowego wszystko to, co stanowi postÄ™p w dziedzinie wiedzy farmaceutycznej. ÅšlubujÄ™ i przyrzekam, 2e nadanÄ… mi godność zachowam nieskalanÄ… i nie splamiÄ™ jej nieprawoÅ›ciÄ…, a w postÄ™powaniu swoim kierować siÄ™ bÄ™dÄ™ zawsze zasadami uczciwoÅ›ci i sumiennoÅ›ci.
SALUS AEGROTI SUPREMA LEX ESTO
207

Inne tematy, które mogą cię zainteresować:

5. Sytuacja jako warunek zachowania
Jest to również sprawa istotna dla samych psychologów klinicznych.
3. Postulaty etyki zawodowej psychologa klinicznego
2. Specyfika pracy zawodowej psychologa klinicznego
b. Praktyka zawodowa.
a. Wykształcenie teoretyczno-metodologiczne
PROBLEMY MODELU ZAWODOWEGO PSYCHOLOGA KLINICZNEGO
c. Taktyka psychoterapii
b. Problem mechanizmu psychoterapii
Psychologia kliniczna

Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.

 July 31, 2010 ·  
 Opublikowano w: Psychologia kliniczna