Aptekarz podejmując wykonywanie zawodu, świadomie i dobrowolnie bierze
na siebie obowiązek służenia chorym. Wykazując troskę o zdrowie publiczne oraz posługując się niniejszymi wskazaniami w ‘zyciu zawodowym i osobistym.
Aptekarz w działalności swojej powinien kierować się wiadomościami fachowymi, wartościami humanistycznymi oraz tradycjami aptekarstwa polskiego.
CZĘŚĆ OGÓLNA Art. 1
Etyka aptekarska określa obowiązki moralne, wynikające z ogólnych zasad etycznych, stosowanych w zawodzie aptekarskim.
Zobowiązuje ona aptekarza do ich przestrzegania i dbania o godność zawodu. Art. 2
Naruszeniem godności zawodu jest każde postępowanie, które jest sprzeczne z etyką aptekarza i podważa tym samym zaufanie do zawodu.
Art. 3
Powołaniem aptekarza jest współudział w ochronie życia i zdrowia,
zapobieganie chorobom, niesienie ulgi w cierpieniu.
Art. 4
Aptekarz wykonując swoje zadania musi posiadać wolność postępowania zgodnego ze swym sumieniem oraz swobodę działań zawodowych stosowaną do wskazań etycznych, aktualnego poziomu wiedzy i stanu prawnego.
Art. 5
Aptekarz posiadający pełne uprawnienia zawodowe odpowiada zawsze osobiście za wykonywana pracę. Ma on obowiązek odmówić wykonania czynności niezgodnych z zasadami etyki, obowiązującymi ustaleniami prawnymi i naukowymi.
Art. 6
Czynność zawodowa aptekarza nie może być świadomym działaniem na szkodę zdrowia ludzkiego, ani też słu’zyć aktom bezprawnym.
189
Art. 7
Aptekarz w swej praktyce zawodowej uwzględnia fakt, że środki farmaceutyczne i materiały medyczne stanowią niezbędny element opieki zdrowotnej i nie mogą być traktowane jak zwykły przedmiot obrotu handlowego.
Art. 8
Aptekarz nie pozwala nikomu narzucić sobie postawy zawodowej, która byłaby sprzeczna z jego zawodową niezależnością oraz przepisami niniejszego kodeksu.