4. UTOPIŚCI WOBEC PROBLEMU ŚMIERCI. – Psychologia kliniczna

4. UTOPIÅšCI WOBEC PROBLEMU ÅšMIERCI.

4.1. Zwalczanie lęku przed śmiercią.
Jest jedna nielikwidowalna i niewyleczalna choroba – Å›mierć. Å»aden utopista nie posuwa siÄ™ do tego, by mieszkaÅ„ców tego “raju na ziemi” – jak pisze o paÅ„stwie doskonaÅ‚ym jeden z nich – unieÅ›miertelnić. Åšmierć jestskazÄ… na doskonaÅ‚oÅ›ci. Czy można zmniejszyć tÄ™ skazÄ™? Czy można np. zmniejs`zyć (zlikwidować?) lÄ™k przed Å›mierciÄ…? “Aby rodzaj ludzki osiÄ…gnÄ…Å‚ szczęście, konieczne jest […] nie bać siÄ™ Å›mierci” (Owen, 1959, s.451 i s.454). UtopiÅ›ci,
którzy dostrzegajÄ… ten problem, próbujÄ… znaleźć rozwiÄ…zanie. Oto – wydaje siÄ™ cztery najważniejsze pomysÅ‚y.
1) Można zaÅ‚o’zyć, że czÅ‚owiek jest zdolny bać siÄ™ Å›mierci tylko wtedy, gdy odczuwa siebie jako coÅ› indywidualnego i zarazem zdaje sobie sprawÄ™, że on, jako indywiduum może umrzeć. JeÅ›li to prawda, to w utopiach kolektywistycznych, w zależnoÅ›ci – oczywiÅ›cie – od stopnia kolektywizmu, ludzie sÄ… mniej zdolni do lÄ™ku przed Å›mierciÄ…. JeÅ›li jednostka odczuwa siebie jako czÄ…stkÄ™ kolektywu, nie ma powodu lÄ™kać siÄ™ Å›mierci. CzÅ‚owiek umiera, wspólnota żyje dalej. Niektórzy sÄ…dzÄ…, że ludzkość jest nieÅ›miertelna. CzÅ‚owiek odczuwajÄ…cy siebie jako czÄ…stkÄ™ ludzkoÅ›ci staje siÄ™ nieÅ›miertelny.
Lękamy się nie tylko własnej śmierci. Boimy się (martwimy się),
że umrą ludzie nam bliscy. Pewien typ kolektywizmu likwiduje i tę skazę.
Skoro caÅ‚e spoÅ‚eczeÅ„stwo ma być jednÄ… rodzinÄ…, czyli wszyscy sÄ… sobie RÓWNIE bliscy, czÅ‚owiek “nie traciÅ‚by nic na skutek Å›mierci innego czÅ‚owieka. Nie miaÅ‚by wiÄ™c żadnej przyczyny do żalu. “Bowiem” pÅ‚aczemy nie nad zmarÅ‚ym, lecz nad sobÄ…, nad tym, co w nim tracimy” (Dom Deschamps, 1967, s. 390).
2) “Starcy aż do Å›mierci, która przyjdzie niespodziewanie dla nich […] pracować bÄ™dÄ… wedle swoich zdolnoÅ›ci, a najwiÄ™ksza dbaÅ‚ość o wszystko,
zapewni im zawsze cel pracy, […] a brakować go nigdy nie powinno” (Dom
174

Deschamps, 1967, s.384). Ludzie są tak zajęci pracą, że nie mają czasu sil
śmierci. Czas wolny rodzi lęki. Odebrać ludziom czas wolny, zniknie m.in. lęk
przed śmiercią.
3) “Prawie wszyscy Utopianie sÄ…dzÄ…, że ludzi czeka po Å›mierci
niezmierne szczęście, dlatego ubolewajÄ… nad chorobami, nigdy zaÅ› nie opÅ‚akujÄ… niczyjej Å›mierci” (More, 1947, s.119).
Argument ten ma ograniczone zastosowanie. Nie we wszystkich utopiach bowiem powszechna jest wiara w nieśmiertelność duszy. Przeciwnie, od XVIII wieku przeważają utopie, w których powszechna jest niewiara w nieśmiertelność duszy.

Inne tematy, które mogą cię zainteresować:

Uwagi ogólne o ustaleniu rozpoznania.
Zespól psychoendokcynologiczny (endokrines Psychosyndrom) został wyodrębniony przez M. Bleulera.
Pamięć
Psychiatria.
Otępienie a upośledzenie umysłowe
Zaburzenia krytycyzmu są związane bezpośrednio z obniżeniem sprawności intelektualnej.
Mózg i umysł
Bywa i rak, że echo poprzedza myśli, występuje w doznaniu chorego jako pierwsze.
Nieco częściej występują urojenia pasożytniczej choroby skóry, zwykle usystematyzowane i całkowicie niepodatne na perswazję.
Często występuje negatywizm bierny.

Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.

 July 26, 2010 ·  
 Opublikowano w: Psychologia kliniczna