2. Myśl druga:
“Kto grzeszy, grzeszy przeciw sobie. Kto popeÅ‚nia nieprawość, wobec siebie samego jÄ… popeÅ‚nia, bo robi siÄ™ zÅ‚y.”3
Mamy oto drugi pozorny paradoks. Okazuje się, iż ni mniej, ni więcej, nikomu poza sobą samym nie możemy żadnego zła (ani też dobra) wyrządzić,
a co więcej, również i od nikogo ani dobra ani zła (w ściśle moralnym sensie
tych pojęć) nie doświadczamy. Jeśli więc padnę ofiarą kradzieży albo wygram los na loterii spotkają mnie rzeczy przypadkowe, niezależne ode mnie, a zatem zdarzenia moralnie obojętne. Żadne dobro ani zło nie może mi się tak po prostu przytrafić, muszą one pochodzić z mojej woli, w niej się one rodzą i znikąd
przyjść nie mogą. Zło i dobro możemy wyrządzić jedynie sobie samym, a zatem zło i dobro istnieją w świecie tylko w jeden sposób, poprzez ludzkie dusze, które stają się dobre bądź złe zależnie od tego, czy kierujemy się rozumem czy też nie. Człowiek według stoików, może albo zachowywać się zgodnie z ludzką powinnością, czyli zgodnie z rozumem, bądź też niszczyć swoją duszę
niegodnymi rozumnej istoty uczuciami, zamiarami i czynami.
Tamie, s. 105
148
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- cba com bo loc:LT
- info cba com bo loc:LT
Inne tematy, które mogą cię zainteresować:
Mechanizm widzenia centralnego
Patologia pamięci
Pamięć długotrwała
Pamięć operacyjna
Mózg i umysł
Nos.
Układ smakowy i węchowy.
Układ słuchowy.
Zmysły - agendy mózgu
Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.
July 19, 2010
·
Opublikowano w: Psychologia kliniczna