c. Przykłady diagnoz kliniczno-penitencjarnych – Psychologia kliniczna

c. Przykłady diagnoz kliniczno-penitencjarnych

W czasie postępowania diagnostycznego zbieramy dane umożliwiające opracowanie diagnozy według schematu omówionego w poprzednim paragrafie. Nie zawsze potrafimy dotrzeć do wszystkich źródeł informacji o więźniu, musimy jednak, w miarę możliwości, wyczerpać te, które są nam dostępne. Informacje użyteczne dla diagnozy czerpiemy z rozmowy z więźniem, wywiadów środowiskowych i opinii szkół, zakładów pracy, milicji itp., akt sądowych i więziennych, badań psychologicznych, obserwacji czynionych w więzieniu, a także badań lekarskich. Na tej podstawie rekonstruujemy behavioralną sylwetkę badanego, a następnie analizujemy mechanizmy asocjalności i ich genezę. Całość tych danych stanowi dopiero podstawę do opracowania indywidualnego planu resocjalizacji.
W toku opracowywania maksymalnej poprawnej diagnozy pojawiają się różne trudności. Bywa niekiedy tak, że więzień nie chce mówić nam nic o sobie, często kłamie, innym razem zaś nie zgadza się na badanie testowe, eksperyment kliniczny itp. Nie zawsze dostępne są nam akta sądowe, nie mamy możliwości przeprowadzenia wywiadu z rodziną itp. Z tymi trudnościami boryka się często psycholog więzienny. Przezwyciężenie ich jednak, a zwłaszcza oporów badanego i skłonienie go do współpracy z psychologiem jest możliwe dzięki doświadczeniu zawodowemu i życzliwości, jaką okaże diagnosta więźniowi.
Powyższe względy czynią uzasadnionym postulat, żeby każdy psycholog podejmujący pracę w więzieniu odbył odpowiednią praktykę zawodową pod kierunkiem doświadczonego starszego kolegi.
456
Obecnie przedstawimy przykładowo dwa orzeczenia opracowane przez psychologa na oddziale obserwacyjno-rozdzielczym, ilustrujące różne mechanizmy asocjalności.
Przypadek l. P. W. lat 21, skazany na karę 5 lat więzienia za dokonanie kilku włamań i kradzieży. Dotychczas nie karany. Jest jedynakiem. Pochodzi z rodziny rozbitej. Rodzice rozwiedli się, kiedy badany miał 5 lat. Ojciec od czasu rozwodu nie zainteresował się nigdy synem i nie utrzymywał z nim żadnych kontaktów. Badany nie wie, kim jest jego ojciec, czym się zajmuje, gdzie mieszka itp. W niedługim czasie po uzyskaniu rozwodu matka wyszła za mąż po raz drugi. Ojczym nie ma stałego zatrudnienia, zajmuje się pokątnym handlem dolarami i różnymi artykułami pochodzenia zagranicznego. Ojczym nigdy chłopca nie bił, był dla niego “dobry”, robił mu często prezenty, przeważnie w postaci zabawek kupowanych w komisach. Nie interesował się jednak wcale wynikami nauki w szkole, kolegami, z którymi chłopiec spędzał wolny czas. O wychowaniu chłopca decydowali:
ojczym, matka, babcia i kilka ciotek. Wszyscy oni prześcigali się w dobroci dla chłopca, nikt jednak nie zajmował się nim systematycznie i konsekwentnie. Ten okres swego życia badany wspomina jako “bardzo szczęśliwy”. O członkach swojej rodziny mówi dobrze. Nauka nie sprawiała mu żadnych trudności, uzyskiwał oceny dobre i bardzo dobre, chociaż, jak sam stwierdza, nigdy się nie przemęczał odrabianiem lekcji. Po lekcjach miał dużo wolnego czasu, który spędzał z kolegami. W 6 klasie poszerzył krąg swoich znajomych o kolegów pozaszkolnych, z którymi palił papierosy, czasami pił piwo, a potem i wino. Wałęsał się z nimi po ogródkach działkowych, dokonywali tam drobnych kradzieży owoców, które następnie zjadali. Nauka interesowała go coraz mniej. Lubił czytać książki i malować portrety. Szkołę podstawową skończył uzyskując wyniki dobre. Po ukończeniu VII klasy postanowił rok odpocząć, czemu rodzice nie sprzeciwili się. Nic nie robił, chodził jedynie do kina, czasami na mecze sportowe, rzadko do teatru. Większość czasu spędzał na wałęsaniu się z kolegami, wespół z którymi dokonał kilku kradzieży z prywatnych mieszkań, uzyskując w ten sposób za pośrednictwem pasera pieniądze, które następnie przeznaczał na osobiste wydatki. Coraz bardziej interesowały go dziewczęta, z którymi chętnie chodził do lokali fundując im ciastka, kawę, lody, wino itp. Towarzystwo dziewcząt, z którymi spędzał czas w lokalach, stało się prawdopodobnie przyczyną zainteresowania, jakie chłopcu okazał “przypadkowo” poznany osobnik. Po kilku rozmowach ów osobnik zaproponował chłopcu wspólny interes. Miał on polegać na stręczycielstwie. Badany przystał na propozycję i temu zajęciu oddawał się z tym większym zainteresowaniem, że było ono źródłem znacznych dochodów, a ponadto dostarczało coraz to nowych wrażeń seksualnych. P. W. poszukując nowych znajomości poznał dziewczynę, która wywarła na nim silne wrażenie i którą pokochał. Dziewczyna również odwzajemniała jego uczucia. Po kilku miesiącach znajomości dziewczyna zaszła w ciążę. W tej sytuacji postanowili pobrać się. Decyzji młodych nie chcieli zaakceptować rodzice dziewczyny, którzy żywili niechęć do chłopca. Twierdzili, że P. W. .nie jest partnerem dla ich córka, bo nic nie robi i nie ma żadnego zawodu. O faktycznym zajęciu chłopca dziewczyna ani jej rodzice nic nie wiedzieli. W obliczu zbliżającego się porodu młodzi w tajemnicy wzięli ślub, po czym zawiadomili o zaistniałym fakcie rodziców dziewczyny. Faktu tego szczególnie ojciec nie przyjął do wiadomości. W tej sytuacji dziewczyna opuściła dom rodzicielski i zamieszkali wspólnie w pokoju sublokatorskim. Wobec kategorycznych żądań dziewczyny P. W. wieczory spędzał w domu, rozglądał się jednak za “odpowiednią pracą”. Zrywając ze swoim dotychczasowym przestępczym środowiskiem postanowił podreperować się trochę finansowo. W tym celu dokonał kilku włamań do mieszkań swych przypadkowych znajomych, zabierając futra, aparaty fotograficzne, biżuterię.
457
Dążąc do maksymalnego zysku postanowił spieniężyć osobiście skradzione przedmioty i nie korzystać z pośrednictwa paserów. Wtedy został ujęty.
W więzieniu do czasu zakończenia badań psychologicznych zachowywał się bardzo poprawnie. Polecenia przełożonych wykonywał natychmiast, przejawiając duże zainteresowanie i zrozumienie. Jego stosunki ze współwięźniami są bezkonfliktowe, wobec funkcjonariuszy był grzeczny i zdyscyplinowany. Dużo czytał i chętnie malował. Z dużym zaangażowaniem wykonywał kopie rysunków technicznych. Chętnie brał udział w pracach kółka plastycznego wykonującego dekoracje świetlicy. Prosi o skierowanie do szkoły. Chce się uczyć mechaniki samochodowej. Na pytania odpowiada swobodnie, pełnymi zdaniami. Mówi wyraźnie i energicznie. Przy poruszaniu tematów intymnych obserwuje się częste nagłe zaczerwienienie twarzy – czemu jednak nie towarzyszy dezorganizacja czynności ruchowych. Napęd emocjonalny silny przy dobrej samokontroli. Poziom sprawności Intelektualnej badanego ponad-przeciętny (w teście Ravena uzyskał bardzo wysoki wynik – 57 pkt na 60 możliwych). U badanego stwierdza się dużą łatwość uczenia się, dobre oczytanie, uzdolnienia i zainteresowania rysunkowe. Ponadto wykazuje prawidłową orientację w otoczeniu, a także właściwą ocenę własnego działania. Zdaje on sobie doskonale sprawę z przestępczego charakteru swej dotychczasowej działalności, decydował się na~nią jednak dlatego, że dawała mu ona korzyści materialne i możliwość rozrywek. Istotne dla mechanizmu asocjalności badanego jest, jak na to wskazują dane kliniczne, silne dążenie do osiągnięcia zysku i do użycia.
Na ukształtowanie się asocjalnej postawy badanego wpłynęły wadliwe czynniki środowiska: l) negatywny wzór osobowy (ojczym kombinator), 2) brak jednolitych i konsekwentnie egzekwowanych wymagań wychowawczych, 3) brak cieplejszych kontaktów emocjonalnych między członkami rodziny w toku wychowania, co utrudniało zapewne wytworzenie się u badanego nawyków emocjonalnych, szczególnie w sferze uczuć społecznych.

Artykuł dotyczy następujących zagadnień:

  • diagnoza psychologiczna przykład
  • wywiad psychologiczny przykład
  • opinia psychologiczna wzór
  • przykład diagnozy psychologicznej
  • wywiad kliniczny przykład
  • opinia psychologiczna przykład
  • przykładowa opinia psychologiczna
  • wywiad psychologiczny przykłady
  • diagnoza lekarska przykład
  • diagnoza przykład
  • analiza wywiad psychologiczny przyklad
  • wywiad kliniczny psychologia wzór
  • diagnoza psychologiczna wzór
  • wywiad w terapii psychologicznej wzór
  • orzeczenie psychologiczno-penitencjarne przykład
  • wywiad psychologiczny wzór
  • diagnoza oligofrenopedagoga przykład
  • diagnoza psychologiczna więźnia
  • oddzial obserwacyjno-rozdzielczy
  • diagnostyka
  • opinia psychologa wzór
  • wzór diagnozy psychologicznej
  • przyklad diagnozy psychologicznej
  • opinie psychologiczne przykłady
  • wzór opinii psychologicznej
  • orzeczenie psychologiczno-penitencjarne
  • przyklad diagnoza psychologiczna
  • przykłady diagnoz
  • psychologia kliniczna przykłady
  • wywiad diagnostyczny przykład
  • wzór opinii psychologa więziennego
  • raport psychologiczny wzór
  • przykłady diagnozy psychologicznej
  • diagnoza przykłady
  • przykład do diagnozy resocjalizacyjnej
  • przykładowe opinie psychologiczne
  • przykład diagnozy resocjalizacyjnej
  • diagnoza psychologiczna przykłady
  • wzór przykładowej diagnozy
  • opinie psychologiczne wzory
  • opinie psychologiczne wzór
  • diagnoza psychologiczna gimnazjalistki przykład
  • diagnoza psychologiczna kliniczna wzór
  • opinia psychologiczna przykład osoby dorosłej
  • diagnozy pielegniarskie wzor i opracowania
  • diagnozy przykłady
  • druk diagnozy psychologicznej
  • indywidualny plan resocjalizacji przykład
  • informacje o więźniu dla rodziny uk
  • kliniczna diagnoza psychologiczna przykład

Inne tematy, które mogą cię zainteresować:

Trzecia część wyniku badania zawiera właściwe rozpoznanie,
DZIECI UPOŚLEDZONE UMYSŁOWO
c. Korygowanie wykroczeń przeciw regulaminowi
Interpretacja: Przyczyny zaburzeń w zachowaniu Marka są złożone.
7. Psychologiczna problematyka resocjalizacji
Mówienie w sytuacji prostego dialogu na tematy dotyczące chorego.
Z tego punktu widzenia mózg nie jest zespołem odrębnych "ośrodków" bądź funkcjonalnie niezróżnicowaną masą tkanki nerwowej.
Podobnie ma się rzecz w przypadku diagnozy funkcjonalnej.
3. Teoretyczne przesłanki diagnozy neuropsychologicznej
4 Jednym z częstych zabiegów neurochirurgicznych stosowanych w leczeniu padaczki jest usunięcie ogniska padaczkorodnego z kory mózgowej.

Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.

 July 5, 2010 ·  
 Opublikowano w: Psychologia kliniczna