Rozpoznanie lekarskie: zespół neurasteniczno-hipochondryczny u osobnika infantylnego. – Psychologia kliniczna

Rozpoznanie lekarskie: zespół neurasteniczno-hipochondryczny u osobnika infantylnego.

Badanie psychologiczne: Do badania przychodzi chÄ™tnie. Wydaje siÄ™ jednak zdenerwowany. W czasie rozmowy jest podniecony i niespokojny. Pokrywa to pewnÄ… powÅ›ciÄ…gliwoÅ›ciÄ… w sposobie mówienia i w ruchach. Zachowuje siÄ™, jak grzeczny uczeÅ„. Brak spontanicznoÅ›ci w wypowiedziach; o sobie mówi, przedstawiajÄ…c fakty, nie mówi nic na temat swoich przeżyć.Ojciec jego jest ekonomistÄ…, czÅ‚owiekiem spokojnym, bardzo opanowanym, •’ zawsze poprawnym w zachowaniu. Matka jest kierowniczkÄ… spółdzielni, udziela siÄ™ także bardzo spoÅ‚ecznie. Rodzina razem przebywa bardzo rzadko, nawet w niedzielÄ™ każdy zajmuje siÄ™ wÅ‚asnymi sprawami. Materialne warunki bardzo dobre. W domu panuje przekonanie, że pomagać należy sobie w gronie najbliższej rodziny, a poza rodzinÄ… to walka o byt i nie należy pozwalać siÄ™ wykorzystywać. Dlatego kontakty z innymi ludźmi nie opierajÄ… siÄ™ na podstawach uczuciowych, ale bierze siÄ™ pod uwagÄ™ to, czy dany czÅ‚owiek może siÄ™ przydać, czy nie.
Na początku X klasy pojawiły się u badanego trudności w skupieniu uwagi i w tym czasie wystąpiły silne bóle serca, do których dołączył się lęk przed wychodzeniem z domu. W szkole nigdy nie miał kłopotów, z nauczycielami zawsze żył w zgodzie, był zawsze posłuszny, stosunek kolegów do niego był obojętny. Uważa nawet, że w jego obecności stawali się mniej rozmowni, bardziej sztywni. Może dlatego, że nigdy nie dawał odpisywać zadań w szkole, jest uważany za niekole-żeńskiego i zarozumiałego. Sam uważa, że dla osiągnięcia swoich celów można wykorzystywać innych, można także na innych zwalać winę, jeżeli to okaże się potrzebne. Marzy o tym, aby się w życiu wybić i zrobić karierę, bardzo dba o opinię, bardzo źle znosi niepowodzenia: jeżeli przegra, złości się; woli nie próbować, gdy nie
Jest pewien, że wygra. Czyta dużo, ale, jak twierdzi, nie dla przyjemności, lecz żeby się czegoś dowiedzieć.
WykonaÅ‚ testy inteligencji (WAIS), test ZdaÅ„ NiedokoÅ„czonych oraz MMPI. W skali inteligencji uzyskaÅ‚ wynik wskazujÄ…cy na wysoki poziom inteligencji (1.1. = 126), w skali werbalnej – 137, w skali czynnoÅ›ciowej – 108. Te rozbieżnoÅ›ci miÄ™dzy skalami wynikajÄ… z zaburzeÅ„ w koncentracji uwagi. Profil w MMPI wska< ^je na zespół nerwicowy z silnÄ… komponentÄ… lÄ™kowÄ…. ZaznaczajÄ… siÄ™ cechy ps? wasteoiczne i schizoidalne oraz niezrównoważenie emocjonalne. W teÅ›ie ZdaÅ„ Nie* dokoÅ„czonych stwierdzono, że główne konflikty badanego grupujÄ… siÄ™ w sferze życia seksualnego oraz kontaktów z ludźmi. Zaznacza siÄ™ wyraźnie oczekiwanie od ludzi zainteresowania i pomocy oraz silna potrzeba akceptacji. Interpretacja: U pacjenta zaznacza siÄ™ rozbieżność miÄ™dzy jego dojrzaÅ‚oÅ›ciÄ… intelektualnÄ… a brakiem dojrzaÅ‚oÅ›ci emocjonalnej i spoÅ‚ecznej, co utrudnia, a nawet wrÄ™cz uniemożliwia mu nawiÄ…zanie równorzÄ™dnych kontaktów z rówieÅ›nikami, wÅ‚aÅ›ciwÄ… ocenÄ™ samego siebie i radzenie sobie z niepowodzeniami. Jest ogromnie ambicjonalny, posiada wysokie aspiracje, jest jednak w myÅ›leniu dość powierzchowny i maÅ‚o samodzielny. Jego sposób bycia i myÅ›lenia wydaje siÄ™ w znacznym stopniu narzucony przez rodziców, którzy rozbudzajÄ… i podtrzymujÄ… w chÅ‚opcu marzenia o wielkiej karierze i przekonanie o jego nieprzeciÄ™tnych zdolnoÅ›ciach. RównoczeÅ›nie uzależniajÄ… go od siebie. Potrzebna jest w tym przypadku psychoterapia zarówno w stosunku do chÅ‚opca, jak i rodziców. W opisanym wyżej przypadku nerwica hipochondryczno-lÄ™kowa wystÄ…piÅ‚a w sytuacji, gdy zbliżaÅ‚a siÄ™ matura i chÅ‚opiec zaczÄ…Å‚ siÄ™ bać, czy sprosta wymaganiom rodziców i czy nie zawiedzie pokÅ‚adanych w nim nadziei. Do tego dołączyÅ‚y siÄ™ niewÄ…tpliwie trudnoÅ›ci we współżyciu z kolegami oraz lÄ™k w kontaktach z dziewczÄ™tami. W sytuacji silnego lÄ™ku, który od wielu lat narastaÅ‚, głównie wskutek zÅ‚ego przystosowania chÅ‚opca do grupy rówieÅ›ników, mechanizmem obronnym staÅ‚a siÄ™ ucieczka w chorobÄ™. WystÄ…piÅ‚y wówczas bóle serca, które miaÅ‚y charakter wyraźnie czynnoÅ›ciowy, a pacjent zostaÅ‚ przez internistÄ™ skierowany do leczenia psychiatrycznego. W chwili obecnej chÅ‚opiec jest leczony za pomocÄ… psychoterapii, trudno jeszcze powiedzieć, z jakim skutkiem. W tych przypadkach nerwic dzieciÄ™cych, w których wystÄ™pujÄ… objawy somatyczne, obserwujemy także zwykle pewne cechy charakterystyczne dla osobowoÅ›ci histerycznej. Niektórzy z psychiatrów uważajÄ… nerwicÄ™ histerycznÄ… za odrÄ™bnÄ… jednostkÄ™ (DÄ…browski K., 1958; SzymaÅ„ska Z., 1967); we współczesnych podrÄ™cznikach, omawiajÄ…cych zaburzenia psy-chtczne wieku dzieciÄ™cego wyodrÄ™bnia siÄ™ raczej konwersje, a wiÄ™c objawy somatyczne, które wystÄ™pujÄ… u osób przejawiajÄ…cych cechy histeryczne, nie mówi siÄ™ natomiast o nerwicy histerycznej, jako o odrÄ™bnej jednostce chorobowej. U dzieci wykazujÄ…cych cechy histeryczne obserwuje siÄ™ reakcje nieadekwatne do bodźców; radość, gniew, smutek sÄ… gwaÅ‚towne i majÄ… charakter wybuchów uczuciowych. Dzieci takie lubiÄ… siÄ™ popisywać, być oÅ›rodkiem zainteresowania, czÄ™sto w tym celu wymyÅ›lajÄ… różne niewiarygodne historie, aby w ten sposób zwrócić na siebie uwagÄ™. W sytuacji konfliktowej lub trudnej dzieci takie uciekajÄ… w chorobÄ™ (wymioty dziewczynki opisane na s. 271) lub też usiÅ‚ujÄ… popeÅ‚nić samobójstwo. Szczególnie u dorastajÄ…cych dziewczÄ…t usiÅ‚owanie samobójstwa ma czÄ™sto charakter teatralny, a przyczyna, która je wywoÅ‚aÅ‚a, jest najczęściej niewspółmierna do reakcji (np. próba samobójstwa u 15-letniej, której matka odmówiÅ‚a kupna upragnionej przez niÄ… bluzki). Badania nasze (SusuÅ‚owska M., Kubacka D., 1968) nad samobójcami wykazaÅ‚y, że mÅ‚odociani, którzy usiÅ‚ujÄ… popeÅ‚nić samobójstwo, nie wiążą tego z myÅ›lÄ… o Å›mierci. Próby te stanowiÄ… najczęściej impulsywnÄ… ucieczkÄ™ od trudnej sytuacji, "której już dÅ‚użej nie można znieść". W strukturze osobowoÅ›ci mÅ‚odocianych samobójców czÄ™sto stwierdza siÄ™ cechy histeryczne i infantylne. Nerwice dzieciÄ™ce należą do tych zaburzeÅ„, z którymi psycholog czÄ™sto siÄ™ styka i w których przezwyciężeniu jego pomoc może okazać siÄ™ bardzo skuteczna. Psychoterapia w stosunku do rodziców, konsultacja z wychowawcÄ… klasowym oraz różne formy oddziaÅ‚ywania na samo dziecko mogÄ… spowodować ustÄ…pienie objawów nerwicowych, a nastÄ™pnie przyczynić siÄ™ do lepszego przystosowania dziecka, tak że objawy nerwicowe nie powracajÄ… w późniejszym wieku. Trzeba jednak jeszcze raz z naciskiem podkreÅ›lić, że podziaÅ‚ na nerwice wedÅ‚ug objawów jest umowny i przeważnie, podobnie jak u dorosÅ‚ych, . spotykamy u dzieci nerwice mieszane. Zaburzenia psychotyczne u dzieci zdarzajÄ… siÄ™ rzadziej, niemniej jednak psychologowie pracujÄ…cy na oddziaÅ‚ach dzieciÄ™cych zakÅ‚adów psychiatrycznych stykajÄ… siÄ™ ze schizofreniÄ… dzieciÄ™cÄ…. Dawniej uważano, że najwczeÅ›niej schizofrenia wybucha w okresie dojrzewania (Kraepelin: de- , mentia praecox). Sante de Sanctis opisaÅ‚ grupÄ™ dzieci z zaburzeniami psychicznymi, które nazwaÅ‚ dementia praecossima, a po raz pierwszy Potter (1933) użyÅ‚ terminu, który zostaÅ‚ powszechnie przyjÄ™ty, tj. schizofrenia dzieciÄ™ca. Badania nad. schizofreniÄ… dzieciÄ™cÄ…, prowadzone w różnych krajach przez psychologów, zmierzajÄ… obecnie w trzech kierunkach: sÄ… to podÅ‚użne badania dzieci schizofrenicznych, porównywanie psychopatologii schizofrenii dorosÅ‚ych i dzieci oraz badanie rodzin, w których wystÄ…piÅ‚a schizofrenia. R. D. Rabinovitch (1954) okreÅ›la zaburzenia schizofrenii dzieciÄ™cej jako niezdolność do przeżywania wyraźnie okreÅ›lonych spostrzeżeÅ„ (clear cut percept) oraz niezdolność do oceny rzeczywistoÅ›ci i jej granic. Inni (Freeman, Federn) okreÅ›lajÄ… psychopatologiÄ™ schizofrenii jako niezdolność do wyodrÄ™bniania siebie od Å›rodowiska. Nauka dotychczas nie rozstrzygnęła, czy istnieje odrÄ™bna forma schizofrenii dzieciÄ™cej, czy też choroba ta stanowi wczesnÄ… i ostrÄ… postać schizofrenii dorosÅ‚ych. E. Norman (1954) opisaÅ‚a zaburzenia myÅ›lenia u dzieci schizofrenicznych, stwierdzajÄ…c, że zwracajÄ… one uwagÄ™ na jakiÅ› jeden szczegół eksponowanego przedmiotu, nie potrafiÄ… dokonać integracji elementów w okreÅ›lonÄ… caÅ‚ość, a jeżeli nawet w sposób prawidÅ‚owy spostrzegajÄ… i zapamiÄ™tujÄ… przedmioty i zjawiska, to nie potrafiÄ… swoich doÅ›wiadczeÅ„ zorganizować w trwaÅ‚y i jednolity system interakcji ze Å›rodowiskiem. Przebieg badania inteligencji dzieci schizofrenicznych jest inny niż u dzieci zdrowych, którym Å‚atwiej jest rozwiÄ…zywać zadania maÅ‚o skomplikowane niż trudne. Dzieci schizofreniczne rozwiÄ…zujÄ… zadania trudne, natomiast czÄ™sto nie potrafiÄ… rozwiÄ…zać Å‚atwych testów. W teÅ›cie Bender rysujÄ… figury o nieokreÅ›lonych granicach, wykazujÄ… tendencjÄ™ do powtarzania figur (perseweracja), do powiÄ™kszania ich oraz do przesadnej dokÅ‚adnoÅ›ci rysunku. Rysunek postaci ludzkiej u dzieci schizofrenicznych jest dziwaczny, a jego linie sÄ… pÅ‚ynne. Na ogół w badaniach testowych dzieci te wypadajÄ… lepiej, aniżeli w dziaÅ‚aniu spontanicznym. Zarówno w schizofrenii dzieciÄ™cej, jak i w nerwicach spotyka siÄ™ stany lÄ™kowe, fobie, depresje, jednakże w schizofrenii nie stwierdza siÄ™ przeważnie niekorzystnych warunków wychowawczych, które tak czÄ™sto spotyka siÄ™ w zaburzeniach nerwicowych. PodÅ‚użne badania dzieci schizofrenicznych wykazaÅ‚y, że \l•s przystosowuje siÄ™ w stopniu zadowalajÄ…cym; Ys pozostaje w spoÅ‚ecznoÅ›ci, ale wykazuje różne objawy nieprzystosowania; Ys musi być stale hospitalizowana. Złą prognozÄ™ dajÄ… objawy mutyzmu, dobrÄ… prognozÄ™-poprawna mowa i zainteresowanie otoczeniem. Å»adnego znaczenia dla prognozy nie ma czas trwania terapii.······ ···20100623···200000···

Artykuł dotyczy następujących zagadnień:

  • zespół neurasteniczno hipochondryczny
  • zespul neurazteniczno hypohondryczny
  • osobnik infantylny
  • zespół neurasteniczno-hipochondryczny
  • infantylne myÅ›lenie
  • infantylny psychologia
  • zespół neurasteniczno
  • zespół neurasteniczno hypochiondryczny

Inne tematy, które mogą cię zainteresować:

Zapobieganie jatropatogenii.
Zakres psychiatrii oraz jej miejsce w kulturze i wśród innych dyscyplin nauki Adam Bilikiewicz.
Plan postępowania diagnostycznego.
Badania pomocnicze.
Badanie stanu cielesnego.
Psychiatria konsultacyjna.
Nie bez znaczenia jest też charakter pisma i popełniane błędy.
Ocena stanu psychicznego.
Okres dojrzałości:
Zaburzenia psychiczne spowodowane używaniem środków psychoaktywnych

Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.

 December 14, 2009 ·  
 Opublikowano w: Psychologia kliniczna