objaw spotykany we wczesnych stadiach schizofrenii, kiedy chorzy mają poczucie zachodzących w nich zmian uzewnętrzniających się w wyrazie twarzy i stąd często przeglądają się w lustrze-dysnwrfofobia.
Chorzy w stanach głębokiego otępienia nie rozpoznają siebie w lustrze i prowadzą dialog ze swym odbiciem jak z obcą osobą.
objaw Mangana: objaw typowy dla niektórych postaci majaczenia (dejman), np. kokainowego, polegający na odczuwaniu na skórze obecności świerzbowców, owadów, bakterii (omamy czuciowe)lub halucynowaniu wzrokowym drobnych owadów-tzw. robaczki kokainowe.
objaw, nawlekania nitki’ (lub “nawijania nitki’): zasugerowane przez badającego lekarza ruchy nawlekania nie istniejącej nitki do nie istniejącej igły lub nawijanie jej na palec u chorych z majaczeniem drżennym (wyraz wzmożonej podatności na sugestię).
objaw płyty gramofonowej: wyraz perseweracji lub iteracji u chorych z głębokimi cechami otępienia intelektualnego, polegujący na wielokrotnym (nieraz bezustannym)powtarzaniu tego samego słowa, zdania lub jego części.
objaw sobowtóra: objaw z grupy zaburzeń schematu ciała, opisany po raz pierwszy przez Antena w 1893 r. , występuje w przebiegu zespołu anozognozji Antena i Babińskiego, przeważnie u chorych z lewostronnym porażeniem.
Pacjenci nie spostrzegają tego stanu, natomiast przeżywają halucynacyjnie leżącego obok nich sobowtóra, który byłby jak gdyby produktem regeneracji imaginacyjnej po (schematu ciała usuniętego ze świadomości na drodze, autoamputacji”.
O, s. występuje również w niektórych psychozach, np. schizofrenii, parafrenii, w zespołach zaburzeń świadomości-u tych chorych ma charakter raczej zjawiska urojcniuwego e heautoskopia.
objaw Veraguta: występuje w ciężkich postaciach depresji i polega na uniesieniu środkowej części brwi i fałdu górnej powieki przy równoczesnym obniżeniu zewnętrznej części brwi.
Powoduje to zarys trójkątny (fałd Veraguta)i nadaje twarzy bolesny wyraz TIDUCZOV.
objaw zbędnych wspomnień: opisany przez Jana Mazurkiewicza, polegujący na wtrącaniu do rozmowy dawnych wspomnień, które chory relacjonuje beznamiętnym tonem przy pełnym poczuciu, że chodzi o przeżycia dawne.
Treść wypowiedzi nie musi zawierać elementów patologicznych, ale ich zbędność w toku rozmowy jest zjawiskiem nieprawidłowym.
(Xz w. występuje w luźnych stanach psychopatologicznych, najczęściej w schizofrenii.
objawy osiowe, syn, -objawy podstawowe (np. negatywne w schizofrenii), o, wiodące: termin stosowany głównie w psychozach endogennych, oznacza podstawowy element obrazu klinicznego danej choroby.
objawy pierwszorzędowe schizofrenik grupa objawów wyróżniona przez Kurta Schneidera, której ze względu na wartość rozpoznawczą w schizofrenii nadano nazwę objawów pierwszorzędcwych (patugnomonicznych).
Zalicza się tutaj objawy: ugłośnienia myśli, głosy (omamy)dyskutujące z myślami chorego, głosy komentujące zachowanie pacjenta, doznania oddziaływania z zewnątrz na ustrój chorego, odciąganie i nasyłanie myśli, rozprzestrzenianie myśli, narzucanie uczuć, działań i woli, urojeniuwa interpretacja praw id (owych spostrzeżeń.
objawy podstawowe schizofrenii, syn, objawy osiowe lub negatywne: składają się na nie takie objawy, jak: autyzm, dereizm, paratymia, paramimia, ambiwalencja, ambisentencja, ambitendencja, zblednięcia uczuciowe.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- fałd veraguta
- niepoczytalność objawy
- objaw zbędnych wspomnień
- fald veraguta
- objaw płyty gramofonowej
- czasowa niepoczytalnosc
- veragut objaw
- jak psychologia t³umaczy niepoczytalnosc
- jak się objawia niepoczytalność
- niepoczytalność sprawcy czynu zabronionego
- niepoczytalność uczuciowa
- niepoczytalność w parafrenii