wumwue: zachowywanie uporczywego milczenia przy nie uszkodzonych ośrodkach mózgowych mowy.
Występuje jako składnik osłupienia (stuporu), również u dzieci neurotycznych (mutyzm wybiórczy albo selektywny).
mysofobia, myrzpwóic chorobliwa obawa przed zabrudzeniem, jedna z fobii, częsty objaw w nerwicy z natręctwami.
myślenia lepkość: objaw polegający na znacznym wydłużaniu toku wypowiedzi i trudności zmiany tematu wypowiedzi.
myślenia otamowanie, syn, zatamowanie myślenia, bloki myślowe: objaw typowy dla hipokinetycznej postaci zespołu katatonicznego, polega na wielokrotnym przerywaniu przez chorego wypowiedzi.
myślenia przyspieszenie, wcAwwewM: ilościowe przyspieszenie łuku myślenia i wypowiedzi.
Objaw typowy dla stanów hipomaniakalnych i maniakalnych, może wystąpić w zatruciach kofeiną, środkami psychostymulującymi.
myślenia rozkojarzenie: zaburzenia myślenia w zakresie jego struktury formalnej, polega na braku lub osłabieniu związków pomiędzy elementami poszczególnych wypowiedzi, prowadzący do zerwania ich więzi logicznej.
Jeden z objawów rozszczepienia struktury osobowości (w zakresie myślenia), jest też przejawem ambisentencji.
myślenia rozwlekłość, objaw polegujący na gnacie poczucia upływu czasu i znacznym wydłużaniu wypowiedzi.
Występuje typowo w zaburzeniach psychoorganicznych.
myślenie-spowolnienie: rudyzWrema: jest przejawem zaburzeń toku myślenia, występuje w sposób typowy w zespołach depresyjnych, katatonicznych, w otępieniu, w zespołach zaburzeń świadomości (np. w stanach pomrocznych).
myślenie-zahamowanie: jest ilościowym spotęgowaniem spowolnienia toku myślenia, może mu towarzyszyć zahamowanie mowy (mutyzm), utrzymywanie się jednego wątku myślenia (monoideizm).
Z m. występuje w psychozach reaktywnych (sytuacyjnych), schizofrenicznych (katatonia)i w depresjach.
myślenie dereistyczne s-dereizm.
myślenie katatymiczne–katatymia.
myślenie magiczne, syn, myślenie prelogiczne lub archaiczne: stanowi jedną z cech psychiki archaicznej i jest następstwem skłonności do rzutowania własnych emocji na zewnątrz.
Wiara w istnienie sił nadprzyrodzonych nasuwa człowiekowi pierwotnemu pomysł zjednywania sobie tych sił za pomocą modłów, zamawiań, uroków, tajemniczych obrzędów, talizmanów.
Cechy te można odnaleźć u ludzi współczesnych pod postacią przesądów i zabobonów (lęk przed cyfrą 13, , piątki złe początki, złe znaki, np. przebiegnięcie drogi przez czarnego kotak dochodzi też do głosu w nerwicach i psychozach, zwłaszcza w schizofrenii.
myślenie paralogiczne, syn, paralogie: przejaw rozszczepienia w sferze myśli u chorych na schizofrenię.
Por. –myślenia rozkojarzenie, myśli nadwartościowe-idee nadwartościowe.