Działalność społeczno-rekreacyjna jest w klubie prowadzona popołudniami i wieczorami.
Opiera się to na założeniu, że w społeczności pacjentów powinny obowiązywać takie same zasady organizacji czasu, jak i w całym społeczeństwie.
Klub szuka również mieszkań dla swoich członków.
Obecnie uważa się, że najkorzystniejszą formą zakwaterowania są mieszkania dla 2-3 członków, współmieszkańcy mogą się bowiem wzajemnie wspierać.
Niekture osoby umieszcza się w rodzinach zastępczych lub domach przejściowych.
Fountain House stał się też ośrodkiem szkoleniowym-podobne kluby powstały w większości stanów Ameryki Północnej i w kilkunastu krajach świata.
W Polsce większość nielicznych klubów działa we współpracy z placówkami lecznictwa psychiatrycznego i ogranicza swoją działalność do zajęć rekreacyjnych i niektórych elementów oparcia środowiskowego.
Mieszkanie chronione (sheltered housing) to różne formy okresowego lub stałego pobytu niewielkich grup chorych w przeznaczonych do tego celu zwykłych mieszkaniach, z dużym zakresem samodzielności i pod ograniczonym nadzorem personelu.
Dla członków grupy mieszkanie chronione jest odpowiednikiem własnego domu, a grupa-rodziny.
Tę domową atmosferę podkreślać powinno urządzenie wnętrz, organizacja każdego dnia i podział codziennych obowiązków.
Warunki takie sprzyjają uczeniu się prawidłowych zachowań, samodzielności, poczucia odpowiedzialności i wywiązywania się ze swych zadań w trakcie realnych domowych sytuacji.
Zadania te obejmują min.dbałość o higienę osobistą, odzież, porządek i estetykę mieszkania, umiejętne gospodarowanie pieniędzmi, pracę zarobkową lub.
naukę, organizację zajęć rekreacyjnych, rozwiązywanie konfliktów interpersonalnych powstających w życiu codziennym i utrzymywanie ciągłości leczenia (tj.samodzielne przyjmowanie leków i zgłaszanie się do prowadzącego lekarza) .
Wyróżnia się 4 główne formy mieszkań chronionych: 1.
Bastei e-przeznaczone na okresowy (ściśle określony) pobyt stosunkowo samodzielnych pracujących lub uczących się.
Personel stanowią tu zwykle pracownicy pomocniczy zatrudnieni w niepełnym wymiarze.
2.
Domy przejściowe (half way houses) są tworzone najczęściej dla chronicznych pacjentów szpitali psychiatrycznych, którzy-wskutek wieloletniej bezczynności i niepomyślnego przebiegu choroby-utracili podstawowe umiejętności radzenia sobie w życiu.
Wymagają długotrwałego treningu w zakresie wielu dziedzin-od mycia się i prania, społecznego (j, umożliwiającego porozumiewanie się z ludźmi) używania mowy do znajomości wartości pieniędzy, robienia zakupów, używania środków lokomocji itp.
Ten typ pacjentów potrzebuje zwykle pemodobowej opieki personelu.
Tryb dnia w domu przejściowym obejmuje: trening behawioralny, terapię zajęciową, rehabilitację zawodową, udział w zajęciach porządkowych i przygotowaniu posiłków oraz zajęcia rehabilitacyjne.
Pobyt w domu przejściowym jest zwykle ograniczony do jednego roku.
Hostele oraz domy przejściowe były początkowo organizowane w szpitalach psychiatrycznych.
Obecnie często w wielu krajach są przenoszone do środowiska.
3.
Mi eszkania grupowe stanowią stale miejsce zamieszkania dla wielu przewlekle chorych psychicznie pozbawionych opieki rodziny, wypisanych z domów przejściowych lub ze szpitala psychiatrycznego.
Od mieszkańców oczekuje się samodzielności, odpowiedzialności i udzielania sobie wzajemnej pomocy.
Wskazane jest też, aby każdy z mieszkańcuw wykonywał jakąś użyteczną pracę-najlepiej pracę zarobkową w zwykłych lub chronionych warunkach.
Nadzór ograniczaj się zwykle do wizytowania co kilka dni (w razie potrzeby codziennie) przez pracownika socjalnego lub pielęgniarkę środowiskową.
Zdarza się, że nadzór przejmuje jeden z chorych, który jest już dobrze przystosowany społecznie.
Rodzina zastępcza (toster family) to mająca odległe tradycje turma współżycia osób zdrowych z kilkuosobową grupą chorych psychicznie, którzy są przyjmowani do domu na prawach współmieszkańców.
Instytucie psychiatryczne prowadzą kwalifikację i szkolenia rodzin, które mają przyjąć dz siebie pacjentuw, oraz nadzorują przebieg opieki.
Dla właścicieli domu jest to względnie atrakcyjne źródło dzchodów, dla przewlekle chorych pacjentów-szczególnie pomyślna sytuacja życia wśród osób psychicznie zdrowych, skhniająca do przejmowania ich prawidłowych wzorców zachowania.
Niewątpliwie w większości przypadkćw najwłaściwszym rozwiązaniem jest opieka własnej rodziny nad przewlekle chorym psychicznie.
Nie zawsze jednak jest tu możliwe, często nikt z bliskich już nie żyje, bywa że starzy rodzice mają większy stopień inwalidztwa niż pacjent, były wspć (małżonek założył nową rodzinę i powrót pacjenta do wspćlnego mieszkania rokuje beznadziejnie.
Jest.
jednak wiele rodzin żyjących w skrajnym ubóstwie w zdewastowangych domach, które są życzliwe, a przynajmniej nie okazują wrogości choremu.
Remont, pomoc finansowa, odtworzenie dawno zerwanych związków emocjonalnych i terapia rodzinna może w takich wypadkach wpłynąć na odzyskanie przez pacjenta miejsca wśrżd bliskich.