Zwracanie się lekarza prowadzącego pacjenta do innego specjalisty o pomoc w rozwiązywaniu jakiegoś problemu jest powszechne w medycynie.
Konsultacja psychiatryczna różni się od dokonywanej przez lekarzy innych specjalności medycznych znacznie szerszym zakresem interwencji, często dotykaniem wielu problemów życiowych i kontaktów międzyludzkich pacjenta.
Przedmiotem poznania i oddziaływania konsultanta nie zawsze bywa pacjent, ale osoba wzywająca konsultanta, środowisko społeczne itp.
W konsultacji psychiatrycznej uczestniczą: psychiatra (konsultant) , osoba prosząca o konsultację (konsultowany) , osoba, której ma się pomóc (pacjent) .
Modele konsultacji.
W latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych wyodrębniono kilka typów (modeli) konsultacji, związanych z głównym ogniskiem koncentracji uwagi konsultanta: są 101.
Konsultacja skoncentrowana na pacjencie.
Ten model jest najpowszechniejszy, tkwi w tradycji medycznej.
Konsultant bada osobiście pacjenta.
Studiuje jego dokumentację, wywiady, ustala rozpoznanie, zalecenia.
Konsultacja skoncentrowana na osobie proszącej o konsultację (, konsultowanym’) .
Tu istotna jest dyskusja i uzyskiwanie danych od wzywającego na konsultację, który ma jakieś problemy w prowadzeniu pacjenta, dostrzega swe niedociągnięcia w pracy zawodowej i prosi o pomoc dla lepszego rozeznania sytuacji oraz radzenia sobie w postępowaniu terapeutycznym.
W tym modelu konsultacji jej edukacyjny aspekt jest znacznie szerszy niż w poprzednim.
Zadanie dydaktyczne konsultanta psychiatry jest określone jako, pomóc pomagać” (belg to belg) .
Typowym przykładem konsultacji skoncentrowanych na pomocy konsultowanym w pracy są grupy Balinta dla lekarzy ogólnie praktykujących.
Konsultacja skoncentrowana na sytuacji.
Ten rodzaj konsultacji wywodzi się z ekologicznej koncepcji choroby.
Konsultant rozważa tu relacje i interakcje międzyludzkie wszystkich czlonkćw zespołu, włączonych w opiekę nad pacjentem po to, by zrozumieć zarówno zachowania pacjenta, jak i problemy zespołu leczącego.
Konsultowane tu może być całe środowisko zddziałowe, wraz z pacjentem.