Specyfika psychiatrycznej pomocy doraźnej.

W porównaniu z pomocą doraźną, udzielaną w przypadku chorób somatycznych istnieje tu pewna specyfika, która może być punktem wyjścia wysokiego nasycenia emocjonalnego kontaktu lekarz-pacjent, cu nie pozostaje bez wpływu na funkcjonowanie lekarza.
Pacjent z zaburzeniami psychiatrycznymi nie tylko sam przeżywa silne emocje, ale może je wzbudzać również w lekarzu.
Może to być strach, gniew, niechęć niepewność, przygnębienie.
Źródła tych emocji to m in.: 1) możliwość spotkania się z agresją, zachowaniami gwałtownymi: 2) możliwość przeoczenia zagrożenia samobójstwem: 3) trudności w kontakcie z pacjentem, niezrozumialość jego wypowiedzi 4) działanie wbrew woli pacjenta, czasem pod presją osób trzecich: 5) trudność lub brak współpracy ze strony rodziny, tłoczenia pacjenta 6) nieprzewidywalność zachowań pacjenta: 7) konieczność podejmowania szybkiej decyzji, przy braku dostatecznych danych i gdy trzeba wybierać priorytetowe działania, gdy istnieje potrzeba doraźnej pomocy w zakresie stanu psychicznego i somatycznego: 8) konieczność użycia niekiedy przymusu bezpzśredniego.