Nie jest rzeczą możliwą omówienie w tym krótkim rozdziale obrazu klinicznego i przebiegu wszystkich rodzajów napadów.
Z przedstawionej wyżej klasyfikacji wynika, że istnieją dwie duże grupy napadów:uogólnione i częściowe.
Napady uzgólnione mogą mieć od początku charakter zgeneralizuwany(padaczka pierwotnie uogólniona)lub być następstwem wtórnego uogólnienia się napadu częściowego(ogniskowego).
Najczęściej spotykane typy napadów to:uogólniony(toniczna-kloniczny)napad drgawkowy, napad absencyjny(dawna nazwa:napad mały, gem md, niepoprawny termin-napad nieświadomości), napad częściowy prosty lub złożony.
Przed omówieniem poszczególnych napadów godzi się jeszcze raz podkreślić że występowanie objawów w sposób napadowy nie może być podstawą do rozpoznania padaczki.
Napadowe zjawiska pochodzenia mózgowego wymagają odpowiedzi na cztery zasadnicze pytania:1.
Czy chudzi o napad padaczkowy czy niepadaczkowy?
2.
Jaki jest’rodzaj napadu padaczkowego(od początku uogólniony czy częściowy)?
3.
Jaka jest przyczyna napadu padaczkowego(etiologia zudaczki)?
4.
Jakie jest rokowanie(padaczka czy reakcja padaczkzwa, ewentualnie rokowanie co do choroby podstawowej)?
Bardzo pomocny w rozpoznaniu padaczki jest szczegółowy i ukierunkowany wywiad, a znaczenie rozstrzygające w przypadkach wątpliwych ma zaobserwowanie napadu przez lekarza, najlepiej z możliwością wykonania w trakcie lub bezpośrednio po napadzie badania EEG.
Duży postęp w rozpoznawaniu padaczki dało wprowadzenie techniki magnetowidu i telemetrii do zsynchronizowanej obserwacji napadów padaczki i zapisu EEG.
Napad drgawkowy uogólniony(toniczna-kloniczny), napad duży(grand mw).
Napad pierwotnie uogólniony rozpoczyna się bez żadnych objawów zwiastujących nagłą utratę przytomności.
Chory upada z powodu tonicznego skurczu wszystkich mięśni ciała.
Niekiedy wydaje z siebie krzyk(mdor)podobny do krzyku pawia.
Ze względu na przewagę mięśni prostowników nad zginaczami chory pręży się, kończyny dolne prostują się, usta otwierają, ręce są zgięte i przywiedzione, palce zaciśnięte, kciuki wtłoczone w dłonie.
Po krótkim okresie znieruchomienia(zkres tężcowy)całego ciała odbywa się powolny skręt tułowia w stronę silniejszych antagonistów-np.głowa skręca się w bek.
Oczy są otwarte, gałki oczne zwracają się w tę stronę co głowa, źrenice są rozszerzone i nie reagują na światło.
W następstwie bezdechu pojawia się sinica.
Fu 20-30 sekundach trwania skurczu tonicznego występują drobne drżenia w mięsniach, potem drgawki kliniczne:szybkie, rytmiczne i przeważnie symetryczne.
W tej fazie napadu, w następstwie naprzemiennych skurczów zwieraczy może dojść do oddania moczu, stolca i wytrysku nasienia(u mężczyzn).
Pojawiają się oddechy, sinica powoli ustępuje.
Ślina na ustach może być podbarwiona krwią wskutek przygryzienia języka lub zranienia błony śluzowej.
Całość napadu drgawkowego, łącznie z okresem tonicznym i klonicznym, trwa od I do 1, 5 minuty(jem nie dłużej niż 2 minuty).
Po ustąpieniu drgawek chory jest w stanie śpiączki, kłom stopniowo ustępuje miejsca półśpiączce, przechodząc w sen.
Napad wtórnie uogólniony bywa poprzedzony okresem zwiastunów trwającym kilka godzin lub dni.
Chory uskarża się na złe samopoczucie, pmggnębienie, apatię, bóle i zawroty głowy.
Obserwuje się zmianę nastroju, rozdrażnienie.
‘kłótliwość i skłonność do konfliktów z otoczeniem.
Na krótko(kilka sekund)przed uogólnieniem się napadu występują obja, sygnałowe”(Gastaut), noszące w tradycyjnej epileptologii nazwę aury(powiewu), a błące w istocie początkiem napadu częściowego.
W zależności od obszaru mmzapoczątkowującego napal uogólniony mogą to być napady częściowe proste(ruhywe, wegetatywne, sensoryczne, psychiczne:dysmnestyczne, ideacyjne, dystymiczne i lub złożone, tj.zawierające elementy jakościowo zmienionej świadomości.
Napad drgawkowy uogólniony może przebiegać zgodnie z omówionymi fazami w sposób symetryczny, jeżeli chodzi o składnik drgawkowy, może jednały wykazywać odchylenia od tego schematu.
Częste napady poranne lub jednostronne.
(pobudzenie padaczkowe nie przechodzi na drugą półkulę mózgu).
Napad niedrgawkowy uogólniony, napad mały(zem na(, alrewce), absenny lub nieświadomości.
Napady te mogą mieć rćżny przebieg.
W typowej postgpolegają na krutkiej(5-15 sekund)przerwie w strumieniu świadomości i nie ypoprzedzone żadnymi objawami zwiastunowymi.
W trakcie napadu absegcyjn ego zablokzwane jest spostrzeganie, chory jest, psychicznie nieobecny”(stąd termin mrewce), nieruchomieje, przerywa wykonywaną czynność, milknie mbardzo krótko, by po chwili podjąć przerwany wątek rozmowy.
Pacjenci przeważnie nie mają poczucia przebytegz napadu.
Powtarzające się w krćrkich odstępach czasu napady noszą nazwę piknolepsj i.
Nietypowe odmiany napadów absencyjnych przebiegają z miokloniami, ze zwiększeniem napięcia mięśniowego-symetrycznym lub niesymetrycznym z nagłą utratą napięcia mięśni postawy(atonia), z prostymi automatyzmami(mlaskanie ustami, ruchy połykania)i z objawami wegetatywnymi.
W rozpoznaniu różnicowym w stosunku do innych gatunków napadów padaczkowych ważna rola przypada badaniu EEG.
Napadom absencyjnym towarzyszą symetryczne i synchroniczne wyładowania iglic-fal o częstotliwości 3 c/y(odmiany nietypowe mają zbliżony rytm).
Napady c z ę i c i owe pros te przebiegają z objawami:ruchowymi(drgawki typu Jacksona), wegetatywnymi(napadowy ślinotok, poty, zaczerwienienie twarzy przyspieszenie akcji serca), sensorycznymi(parestezję, błyski, elementarne dźwięki)i psychicznymi(napadowa afazja, złudy pamięciowe utożsamiające typu doją vu, myśli przymusowe, krótkotrwałe zmiany nastroju).
Napady częściowe mogą również przebiegać z objawami złożonymi, np.w zakresie funkcji spostrzegania-chory słyszy napadowa stale 1 sarną frazę muzyczną lub widzi złożone sceny(dawna nazwa:stany marzeniowedreamy states).
W piśmiennictwie epileptologicznym używa się niekiedy na określenie tych stanów błędnej nazwy, napadowe halucynacje”.
Zjawiska te różnią się od omamów tym, że przebiegają bez sądu realizującego, czyli poczucia rzeczywistości.
Nie używa się dzisiaj również nazwy, napady psychcsensoryczne”.
M. Jarosz nadał im, w celu odróżnienia od halucynacji, nazwę halucynoidów.
Napady częściowe z objawami złożonymi mogą początkowo wyrażać się objawami prostymi, a ich złożoność polega na występowaniu zaburzeń świadomości(od samego początku napadu lub w jego przebiegu)i dołączaniu się automatyzmów ruchowych.
W nowej klasyfikacji nie używa się terminu, napad psychomotoryczny”(dawna nazwa-równoważniki pomroczne).
Pod względem psychopatologicznym mamy oczywiście do czynienia z nagłą jakościową zmianą świadomości.
Jeżeli chodzi o symptomatykę, to rozróżniamy następujące automatyzmycj 1)pokarmowe(żucie, przełykaniek 2)mimiczne, które mogą wyrażać jakieś stany afektywne, np.strach 3)gestykulacyjne, skierowane ku jednostce lub ku otoczeniu:4)poruszeniowe(lokomocyjne):5)słowne.
Ognisko zapoczątkowujące napad częściowy z objawami złożonymi znajduje się przeważnie w płacie skroniowym(układ skroniowa-limbiczny)i stąd w starszym nazewnictwie używano określenia, padaczka skroniowa”Stany padaczkowe.
Mianem tym określa się przewlekanie się czasu trwania pojedynczego napadu padaczkowego lub występowanie napadów w krótkich odstępach czasu.
Każdy rodzaj napadów może osiągnąć rozmiary stanu padaczkowego.
Z punktu widzenia klinicznego i elektroencefalograficznego rozróżnia się stany napadów uogólnionych, jednostronnych i częściowych.
Psychiatra styka się najczęściej ze stanem padaczkowym napadów uogólnionych(smws grand-ma(, (IM), stanem typowych napadów absencyjnych(Ówwzem-mai, FM)i stanem napadów częściowych złożonych z automatyzmami(mmezsycWzmztzncar).
We wszystkich tych stanach padaczkowych mamy do czynienia z ilościowymi zaburzeniami przytomności lub jakościowymi zaburzeniami iwiadoTOSCl.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- napady dystymiczne
- napady sensoryczne
- ekwiwalent napadów padaczkowych
- padaczka jacksona