Typowy dla uszkodzenia międzymózgowia jest tzw.zespół międzymózgowiowy(diencefaliczny).

Składają się nań:zahamowanie lub pobudzenie elementarnych popęduw, zanik energii życiowej(apatia, obniżenie nastroju), dysforia, krótkotrwałe zmiany nastroju o charakterze napadów dystymicznych(afektywnych), wzmożona potrzeba snu, żarłoczność(bulimia), nasilone pragnienie i pobudzenie seksualne.
W guzach Ul komory, oprócz objawów wegetatywnych, obserwuje się zespół otępiejmy i zaburzenia świadomości.
Guzy móżdżku nie dają charakterystycznego obrazu zaburzeń psychicznych.
U chorych dominują zwykle ilościowe i jakościowe zaburzenia świadomości.
Guzy okolicy siodła dają typowe zaburzenia widzenia oraz wewnątrzwydzielnicze.
Zaburzeniom psychicznym, wiążącym się z nieprawidłowościami endokrynologicznymi, Bleuler nadał nazwę, ze społu psychoendokrynopatycznego”.
Charakteryzuje się triadą objawów:zaburzeniami elementarnymi popędów, napędu psychoruchowego i nastroju.
W guzach tej okolicy opisywano także ciężkie zespoły amnestyczne Korsakowa oraz zaburzenia świadomości.
Wiązanie obrazu psychopatologicznego z określonym umiejscowieniem guza ma oczywiście bardzo względny charakter.
W guzach wolno rosnących, kiedy uszkodzeniu ulega określona struktura, a nie ma jeszcze objawów wzmożenia ciśnienia wewnąuzczaszkowego, można stwierdzić zależności zaburzeń psychicznych od określonej lokalizacji.
Trzeba jednak wystrzegać się zbyt wąskiego lokalizacjonizmu, ponieważ mózg działa jako całość i wszelkie nieprawidłowości w jednej jego części odbijają się na całym narządzie.

Artykuł dotyczy następujących zagadnień:

  • echogenicznosc mozgu
  • wzmożona echogenicznosc miedzy komorami mozgu nowoeodka
  • zespół pobudzenia psychicznegp