Mniej więcej 80-90%napadów padaczkowych występuje w ciągu pierwszych dwóch lat po urazie czaszkowoslDOZgOWV ID.
Sprawą wielkiej wagi jest określenie stopnia ryzyka wystąpienia napadów pi urazie, co zwiększa szanse leczenia zapobiegawczego.
Ryzyko to jest wypadków różnych czynników:genetycznych, medycznych(występowanie także innych zaburzeń mózgowych), środowiskowych, nadużywaniu alkoholu i innych środków psychoaktywnych, a także wieku, płci oraz rodzaju i rozległości urazowegouszkodzeniamózgu.
Generalnie, dzięki postępom diagnostyki i terapii, rokowanie w padaczce pourazowej uległo w ostatnich latach znacznej poprawie.
Przy omawianiu pourazowych zaburzeń psychicznych warto wspomnieć o tzw.nerwicach pourazowych, chociaż nerwicom poświęcamy w podręczniku odrębnrozdział.
Pomijając cerebrastenię, która nie jest w ścisłym tego słowa znaczeniu nerwicą, należałoby tutaj umieścić stany psychopatologiczne, będące psycho-logiczną odpowiedzią na stres fizyczny i psychiczny(disues).
Mówiąc inaczej, chodzi o reakcje nerwicowe o różnym obrazie klinicznym.
Może to być np.nerwica lękowa, związana z charakterem wypadku(katastrofy), która sprawia, że chory w sytuacjach zbliżonych do okoliczności przypominających wypadek odczuwa nagły lęk(niekiedy z rozmiarach paniki).
Takie reakjenerwicowe obserwowano np.u osób, które przeżyły klęski żywiołowe(pożar, powódź, trzęsienie ziemi), katastrofy komunikacyjne(wykolejenie pociągu, katastrofa lotnicza).
W klasyfikacji ICD-10 wprowadzono pojęcie zespołu stresu pourazowego.
Niekiedy u chorych, u ktćrych doznany uraz nie pozostawił jakichś wyraźnych następstw somatycznych, przez wiele tygodni i dłużej utrzymują się o bj awy ne u ra sten i c z ne z nastrojem dysforycznym, z obniżeniem wydajności psychicznej i fizycznej, z poczuciem krzywdy i brakiem nadziei na poprawę.
Część tych osób wpada w nałóg alkoholizmu lub farmakomanię.
Podobnie przewlekły przebieg mają nerw i ce depres yj ne.
Ich geneza jest zrozumiała z punktu widzenia psychologicznego.
Chorzy ci w wyniku wypadku mogli utracić kogoś bliskiego, ponieść duże straty materialne, nabawić się trwałego i widocznego kalectwa itd.
Leczenie opisanych stanów nerwicowych jest odpowiedzialnym zadaniem.
Należy bowiem unikać tak szeroko reklamowanych leków anksjulitycznych, które chorych uzależniają.
Poza środkami poprawiającymi metabolizm i ukrwienie tkanki mózgowej, ważna rola przypada psychoterapii.