O takich zaburzeniach można mówić tylko wtedy, kiedy doszło do przemijającego lub trwałego uszkodzenia mózgu i udowodniono związek przyczynowy między tym uszkodzeniem a następstwami psychiatrycznymi.
Urazy czaszkowa-mózgowe dzielimy na otwarte i zamknięte.
W urazach otwartych następuje złamanie kości pokrywy czaszki, z wgłobieniem kości, z uszkodzeniami, a niekiedy z ubytkami i zranieniem tkanki mózgowej.
Często są przyczyną śmierci, pozostawiają też następstwa neurologiczne w postaci porażeń i niedowładów, zaburzeń ogniskowych(afazję, ślepota).
Trwałym następstwem tych urazów bywa padaczka pourazowa.
Pud względem psychiatrycznym dochodzi do powikłań psychotycznych i głębokich zespołów otępieniach.
Następstwa zamkniętych urazów czaszkowa-mózgowych dzieli się tradycyjnie na:wstrząśnienie mózgu, stłuczenie mózgu i ucisk mózgu.
W podręczniku psychiatrii nie będziemy szczegółowo rzzpauywali mechanizmów tych urazów i podziału uszkodzeń.
Zagadnienia te należą bowiem do.
neurochirurgii i neurologii.
Tutaj pragniemy zwrócić jedynie uwagę, iż następstwa każdego urazu dzielimy na bezpośrednie i odległe.