rozpoczyna się stosunkowo wcześnie i jest łatwe do różnicowania z innymi postaciami otępienia pierwotnego.
Jej charakterystyczne objawy to:pierścienie Kaysera-Fleischera, sztywność mięśniowa, ruchy mimowolne, marskość wątroby i uszkodzenie nerek.
Objawy otępienne rozwijają się stosunkowo późne.
Typowe są zmiany w badaniach laboratoryjnych, przede wszystkim obniżenie stężenia ceruloplazminyw surowicy krwi.
Spośród metod leczenia pierwsze miejsce zajmuje I-penicylaDllOB.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- zwyrodnienie soczewkowo watrobowe