Jak wspomniano, niesłuszne było przekonanie o złym rokowaniu w każdym przypadku otępienia.
Ocenia się, że u okuło 10%pacjentów otępienie jest odwracalne(np.spowodowane niedoczynnością tarczycy, niedoborem wir.
B “kiłą układu nerwowego, niektórymi guzami wewnątrzczaszkowymi).
W takich przypadkach decyduje szybkość działań diagnostycznych.
Im wcześniej włączy się leczenie przyczynowe, tym szybciej cofają się zaburzenia psychiczne.
Niestety w postępujących chorobach mózgu, których przyczyny nie są znane(np.otępienia pierwotnie zwyrodnieniowe), nie ma możliwości odwrócenia procesu chorobowego, chociaż istnieją szanse jego spowolnienia.