Liczba czynników chorobowych prowadzących do otępienia nie jest dokładne określona i waha się od 50 do 140 u różnych autorów.
W badaniach epidemiologicznych prowadzonych na świecie stwierdza się różnice w częstości występowania poszczególnych przyczyn otępienia.
W UISA i krajach zachodniej Europy oceni się, że najczęstszą przyczyną otępienia jest choroba Alzheimera.
Określa się, że powoduje ona 57%wszystkich przypadków otępienia.
Na drugim miejscu wymieniana jest choroba mózgowa-naczyniowa(otępienie naczyniowe, ang.yascular dementia), ktura dotyczy 37%osób z demencją.
W 15%przyjmuje się etiologię mieszaną(proces zwyrodnieniowy typu Alzheimera i zmiany naczyniowe), zaś w pozostałych 5%mamy do czynienia z innymi przyczynami.
Z badań prowadzonych w Polsce wynika, że choroby naczyniowe wyprzedzają nępienetypu Alzheimera i zajmują wśród czynników etiologicznych otępienia pierwsze DUSSCC.
Chociaż otępienie jest zespołem typowym dla wieku podeszłego, wystąpienie jego objawów nie powinno sugerować lekarzowi rozpoznawania choroby Alzheimera, z czym w ostatnich latach mamy du czynienia.
Trzeba w każdym przypadku rozważyć inne przyczyny otępienia, nawet gdyby były one rzadkie.
Zasadniczy podział otępień uwzględniający etiologię omówiliśmy powyżej.
Dodany tylko, że obok już wymienionych przyczyn otępienia(choroba Alzheimera, choroby naczyniowe, inne choroby pierwotnie zwyrodnieniowe:choroba Pieką, choroba Hunringtona, Parkinsona, neuminlekje:HIV, kila, choroba Creutzfeldta-Jakoba), otępienie mogą powodować urazy czaszkowa-mózgowe, nadmierne używanie leków lub 0)alkoholu, guzy wewnątrzczaszkuwe, wodogłowie normutensyjne, zaburzenia hormonalne i metaboliczne(niedoczynność tarczycy, niedobór witaminy Ba itd.)..
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- przyczyny otępień
- etiologia otepien