przez jeden lek i podanie kolejnego leku utlenianego w tym samym układzie 3, 4, 5, /, 12.
W ostatnich latach zwiększyła się luka czasowa dotycząca wykorzystania w klinice wyników badań podstawowych.
Badania genotypu techniką łańcuchowej polimerazy (PGR) nie są jeszcze wykorzystane w praktyce klinicznej z uwagi na ich koszt.
Jednak może okazać się, że koszt nawrotów psychozy, niedostatecznego dawkowania leku lub leczenia powikłań toksycznych w psychozach jest wielokrotnie większy niż jednorazowe badanie genotypu chorego.
Postęp w psychofarmakoterapii będzie możliwy wówczas, kiedy nozologicznalub empiryczna diagnoza zidentyfikuje pacjentów wrażliwych na leczenie, np.impiraminą lub chloropromazyną, a zwłaszcza nowym selektywnym, ale drogim lekiem.
Użyteczność metody leczenia i możliwe alternatywy powinna determinować właściwie przeprowadzona analiza ekonomiczna problemu nakłady/pożytki: zdrowotne, społeczne i ekonomiczne.