że u tych pacjentów, u których rozpoznaje się w TK poszerzenie układu komorowego mózgu, jednocześnie obserwuje się gorsze wyniki terapeutyczne po leczeniu neuroleptykami.
Sugeruje się, że u tych pacjentów następuje wyraźna utrata neuronów serotoninergicznych i noradrenergicznych, podczas gdy u chorych na schizofrenię i osób bez zmian zamkowych utrata dotyczy głównie neuronów dopaminergicznych.
Faktem jest, że zmiany zamkowe mózgu obserwuje się częściej w przewlekłej schizofrenii niż w odpowiednio dobranych wiekowa grupach kontrolnych.
Pozostaje jedynie pytanie, na ile jest to spowodowane czynnikami dodatkowymi, nie związanymi z patogenezą schizofrenii, np.urazami głowy, niewłaściwym odżywianiem, niehigienicznym trybem życia.
Podnoszony bywa także fakt intensywnego leczenia pacjentów z przewlekłą schizofrenią, który może, ale nie musi, mieć wypłw na występowanie zmian zamkowych mózgu.
Ogromna jest rola badania TK w podejrzeniu procesów wypierających mózgu.
Jak wiadomo, procesy te mogą przejawiać się początkowo w sposób niecharakterystyczny, np.zespołem neurastenicznym i pojedynczymi objawami zwiększenia się ciśnienia śródczaszkowego.
W takich przypadkach ze wszech miar celowe jest zalecenie badania TK, które umożliwia wczesne rozpoznanie guza i odpowiednio wczesną interwencję terapeutyczną.
Cenne jest także badanie TK w stanach nagłej utraty przytomności, w zaburzeniach świadomości lub szybko rozwijających się zespołach katatonicznych jako ostrych reakcjach egzogennych.
Pojawienie się napadów utraty przytomności stanowi również wskazanie do tomografii komputerowej.
Trudno jest mówić o przeciwwskazaniach do badania metodą tomografii komputerowej.
Ponieważ badanie to wymaga utrzymywania leżącej pozycji ciała przez pewien czas, zrozumiałe, iż nie można go wykonać u pacjentów pobudzonych i nie współpracujących z lekarzem.
Pewnym rozwiązaniem jest możliwość uspokojenia pacjenta farmakologicznie.
Techniczne utrudnienie w ocenie obrazu TK stanowi obecność przedmiotów metalowych, np.klipsów po zabiegach operacyjnych mózgu.
Nie należy też zapominać, iż wprawdzie badanie TK jest metodą nieinwazyjną, ale posługujemy się tu promieniowaniem rentgenowskim, ‘a więc należy unikać zbytniej ekspozycji pacjenta na to promieniowanie.
W pewnych przypadkach stosuje się wzmocnienie kontrastowe w badaniu TKprzez dożylne podanie środków cieniujących.
Szczególnie jest tu zasadne w podejrzeniu zmian naczyniowych mózgu i nowotworów.
Uczulenie na środek cieniujący, zaburzenia krzepnięcia krwi czy ropne zmiany skórne będą także przeciwwskazaniem dla tego rodzaju badania.
Magnetyczny rezonas jądrowy (MRI) .