najważniejsze badanie neuroradiologicznezarówno w neurologii, jak i w psychiatrii.
Wprowadzona na początku lat siedemdziesiątych metoda szybko wyparła wszelkie badania kontrastowe (przede wszystkim PEG) , jako metoda nieinwazyjna i dokładniejsza.
Zaletą TK jest nie tylko dobre uwidacznianie struktur czaszki, przestrzeni płynnych, ale też tkanki mózgowej, co za pomocą dotychczasowych technik neuroradiologicznych było niemożliwe.
Zasada działania TK polega na rejestrowaniu metodą cyfrową wartości absorpcji promieni rentgenowskich przez badaną tkankę, przy czym uzyskuje się obrazy, przekroju”badanego narządu w różnych warstwach i płaszczyznach.
Wielką zaletą TK jest możliwość oceny gęstości tkanki mózgowej w jednostkach Hounsfielda i na tej podstawie ocena procesów toczących się w samej tkance nerwowej.
Zwiększenie gęstości tkanki mózgowej obserwujemy np.w procesach rozrostowych mózgu, zmniejszenie-w procesach niedokrwiennych tkanki mózgowej.
Obraz mózgu w TK pozwala na dokładne pomiary przestrzeni płynowych, wyliczanie odpowiednich wskaźników mózgu, czyli znaczną obiektywizację wyniku badania.
Wraz z rozpowszechnieniem badań TK pojawiły się relacje o istnieniu zmian zamkowych mózgu w różnych procesach chorobowych, w których dotychczas zaników mózgu nie podejrzewano.
Wydaje się, że fukt ten ma tyłku pozornie znaczenie kliniczne.
W okresie, gdy jedynym sposobem ujawniania nieprawidłowości w przestrzeniach płynowych mózgu było wykonanie odmy mózgowej, ze zrozumiałych względów badanie to wykonywano rzadko i w ściśle określonych przypadkach.
Ujawniało więc ono zmiany podstawowe (guzy, krwiaki) , a niejako dodatkowo-zmiany zamkowe W momencie powszechnego stosowania badania TK, nawet u pacjentów bez podejrzenia procesów wypierających czy bez wyraźnych objawów neurologicznych, stwierdzono u niektórych chorych jedynie poszerzenie przestrzeni płynowychmózgu.
Trzeba było czasu, by uzgodnić, że poszerzenie przestrzeni płynowych mózgu postępuje z wiekiem i dlatego trudno jest u wszystkich pacjentów rozpoznawać zaniki mózgu.
Wartość diagnostyczna zaników mózgu stwierdzanych radiologicznie ma znacznie mniejsze znaczenie, a nieswoistość tego rodzaju zmian jest faktem.
Nadal jednak wyraźnie poszerzenie przestrzeni płynowych mózgu świadczy o zanikach mózgu i jest zjawiskiem nieprawidłowym.
Osobnym zagadnieniem są zmiany stwierdzane w TK w psychozach endogennych.
Z pewnością nie ma charakterystycznych dla schizofrenii czy depresji endogennej zmian w TK, jednakże często w schizofrenii bywają opisywane poszerzenia komór bocznych, komory III lub rowków mózgowych.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- tomografia gowy
- depresja TK
- podejrzenie procesu wypierającego wewnątrz czaszki
- poszerzenie na tomografii głowy
- poszerzenie przestrzeni plynowych schizofrenia
- poszerzone komory mozgu
- tomografia głowy depresja
- tomografia komputerowa schizofrenia