Angiografia (kontrastowanie tętnic mózgowych) lub wenografia (uwidacznianie żył) również znacznie częściej dotyczy neurologii i neurochirurgii niż psychiatrii.
Lekarz psychiatra może się z tym badaniem zetknąć wówczas, gdy zostanie poproszony na konsultację na oddział neurologiczny w celu wyjaśnienia zaburzeń psychicznych u pacjentów po urazach czaszkowa-mózgowych (np.z krwiakiem podtwardówkowym) , w zespołach niedokrwienia mózgu, napadach utraty przytomności, bolach głowy naczymopochodnych itp.
Badania naczyniowe uwidaczniają przebieg i pozycję naczyń mózgowych, które ulegają zmianie w procesach wypierających mózgu, krwiakach i ropniach wewnątrzczaszkowych, zmianach zatorowych i zakrzepowych naczyń, naczyniakach itp.
Badania te wymagają od badającego znacznej sprawności manualnej, nie należy więc sądzić, że lekarz psychiatra będzie się tym badaniem posługiwał w swojej codziennej praktyce.
Badania izotopowe.
Scyntygrafia mózgu to badanie polegające na wykorzystaniu wychwytywania znacznika przez tkankę mózgową i następnie uzyskaniu obrazu rozmieszczenia tego znacznika w mózgu.
Znacznikiem takim bywa najczęściej izotop technetu-“”Te, a technika badawcza jest podobna do powszechnie znanych badań izotopowych gruczołu tarczowego.
Scyntygrafia mózgu jest badaniem mało dokładnym, gdyż dostarcza danych dotyczących całego obszaru mózgowia.
Jest więc badaniem o małej selektywności stwierdzanych zmian, ponieważ dzięki niej można stwierdzić anomalie co najwyżej w obrębie poszczególnych płatów mózgu.
Jest to jednak technika mało obciążająca pacjenta, można ją więc stosować w przypadkach podejrzewania*dysfunkcji pewnych większych obszarów mózgu.
Można przypuszczać, że brak.
wychwytywania znacznika w pewnym obszarze mózgu sugeruje, iż tkanka jest tam, zmieniona (guz, ropień, krwiak) , podczas gdy jego nadmierne gromadzenerównież budzi niepokój-podejrzenie zmian naczyniowych bądź nowotworowych.
Wskazaniem do scyntygrafii mózgu będzie więc podejrzewanie procesów wypierających wewnątrz czaszki oraz zmian naczyniowych.
W przypadku zaburzeń psychicznych bez wyraźnego th organicznego wartość diagnostyczna tego badania jest znikoma.
Oprócz izotopu technetu stosuje się także izotop ksenonu-“Xe, który możni podawać drogą wziewną, co oczywiście eliminuje inwazyjność techniki badawczej.
Niemniej jednak, wszelkie uwagi dotyczące scyntygrafii przy użyciu izotopu technetu stosuje się także do badań z izotopem ksenonu.
Stosując tę technikę, stwierdzano u niekturych pacjentów ze schizofrenią zwiększone gromadzenie się znacznika w lewej półkuli mózgu, które dodatkowo było tym wyraźniejsze, im bardziej były nasilone kliniczne objawy psychozy.
Posłużyło to do poparcia tezy u dysfunkcji między półkulami mózgu w schizofrenii.
Swego rodzaju wariantem techniki izotopowej jest tomografia komputerowa pojedynczego fotonu (single photon computed romographySPICT) .
Badanie to można także zaliczyć do technik komputerowych.
Stosuje się tu zjawisko emitowania fotonów przez izotop, jednak emisja ta nie jest rejestrowana w komorze scyntygraficznej, jak w klasycznej scyntygrafii, ale przez zespół czujników, a obraz jest przetwarzany przez urządzenie cyfrowe.
W rezultacie uzyskujemy obraz mózgu z zaznaczonymi obszarami emisji fotonowej, dokładniejszy niż w scyntygrafii.
Koszt aparatury i mała zdolność rozdzielcza obrazu ograniczają stosowanie tej techniki w praktyce.
Tomografia komputerowa.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- tetnice naczyń mózgowych