Przejdźmy teraz do omówienia wspomnianych zachowań terapeutycznych.
SformuÅ‚owanie, zachowania terapeutyczne”mówi wyraźnie o tym, że zachowania te majÄ… nie tylko zapobiegać skutkom bÅ‚Ä™dów jatrogennych, lepiej ich zresztÄ… wcale nie popeÅ‚niać, ale zawierać także element leczniczy.
Opisy zachowań terapeutycznych czerpię z książki Haysa/nrerwczizm wirW pmenr (I 962) , którez koniecznymi skrotami-przytaczam za Rugiewiczem (l 9 b 9) .
Zachowania poczÄ…tkujÄ…ce kontakt i komunikacjÄ™ Dostrzeganie pacjenta i spostrzeganie zmian.
Chodzi tutaj o właściwe, tj.nacechowane szacunkiem zwracanie się do pacjenta.
Ważne jest też dostrzeganie w zachowaniu i wyglądzie pacjenta korzystnych zmian: .
CieszÄ™ siÄ™, że jest pan dzisiaj ogolony”, .
JakÄ… Å‚adnÄ… ma pani dzisiaj fryzurÄ™”itp. Oferowanie siebie.
Chodzi tutaj o znalezienie czasu dla pacjenta, zwłaszcza gdy chodzi o człowieka wylęknionego, nieśmiałego.
Ten sposób podejścia do chorego ma walor leczniczy, jeśli nie został wymuszony przez chorego.
Zachowania podtrzymujÄ…ce kontakt i komunikacjÄ™ Akcept acj a.
Wyraża się ona w uważnym słuchaniu pacjenta, nieprzerywaniujego wypowiedzi, okazywaniu gestem i słowem akceptacji niekoniecznie dla treści, ale dla prawa pacjenta do wypowiedzenia się.
Poświadczenie.
Polega na powtórzeniu sensu wyrażonej myśli.
SÅ‚owa pacjenta: .
LÄ™k mnie paraliżuje”.
Lekarz lub terapeuta: .
Czuje siÄ™ pan obezwÅ‚adniony przez lÄ™k”.
Sposób ten pozwala choremu odczuć, że jest uważnie słuchany.
Odzwierciedlenie.
Chodzi tutaj u kierowanie zwrotne do pacjenta wypowiadanych przez niego pytań, sądów, żądań, a także odczuć, uczuć i spostrzeżeń.
Na pytanie pacjenta: .
Czy mugÅ‚bym dzisiaj opuÅ›cić szpital?”, odpowiadamy: .
Czy sądzi pan, że byłoby to celowe i możliwe?
“Sposub ten skÅ‚ania pacjenta do przemyÅ›lenia swoich wypowiedzi, a jednoczeÅ›nie do zaakceptowania lekarza.
Pacjent przekonuje się bowiem, że traktowany jest po partnersku.
Wzbudza to do lekarza większe zaufanie.
Informowanie.
W każdej dziedzinie medycyny przekazanie pacjentowi dokładnych i wyczerpujących informacji jest nie tylko obowiązkiem lekarza, ale warunkuje dobry kontakt i komunikację.
O skutkach niepełnej informacji jako źródle jatropatogenii wspomniałem wyżej.
Informacja obniża lęk i zwiększa poczucie bezpieczeństwa.
Jej treść i forma muszą być jednak dostosowane do możliwości odbioru pacjenta.
M i I c z e n i e.
Niektórzy lekarze reagują niepokojem na zapadające w kontakcie z pacjentem milczenie.
OdczuwajÄ… je jako stratÄ™ czasu.
Skłonność do gadulstwa może być przyrównana du połipragmazji farmakologicznej: uspokaja lekarza i zaspokaja jego potrzebę szybkiego i efektywnego działania.
Celowo użyte milczenie jest ważnym instrumentem leczniczym.
Zmniejsza tempo wywiadu, daje sposobność przemyślenia kolejnych informacji, wpływa dobrze na stan uczuciowy pacjenta, eliminuje wrażenie pośpiechu.
Milczenie w znaczeniu terapeutycznym musi być akceptujące.
Powinno pacjentowi uświadamiać, iż lekarz czeka na jego dalsze słowa.
Trzeba dodać, że w czasie milczenia ujawnia się wiele sposobów komunikacji pozawerbalnej: mimika, gesty życzliwy uśmiech, sposób patrzenia, przyjęta pozycja itd.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- zachowania podtrzymujÄ…ce kontakt
- zachowania podtrzymujace kontakt i komunikacje z chorym to
- zachowania podtrzymujÄ…ce kontakt?
- zachowania terapeutyczne haysa
Inne tematy, które mogą cię zainteresować:
Ruchy oka śledzące
Mechanizm widzenia centralnego
Patologia pamięci
Pamięć długotrwała
Pamięć operacyjna
Mózg i umysł
Nos.
Układ smakowy i węchowy.
Układ słuchowy.
Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.
April 1, 2010
·
Opublikowano w: Psychologia kliniczna