Specjalnym badaniom dodatkowym są poświęcone dalsze rozdziały.
Tutaj wspomnę o badaniach podstawowych.
Nie należy bynajmniej u wszystkich chorych wykonywać kompletu badań.
Lekarze nie umieją jeszcze myśleć kategoriami ekonomicznymi.
Psychicznie chorzy są przeważnie zdrowi pod względem somatycznym.
Badając stan somatyczny i mając dane z wywiadu, możemy określić rodzaj badań w sposób celowy i racjonalny.
Nadmiar badań dodatkowych może być przez chorego nastawionego hipochondrycznie zinterpretowany jako dowód, iż lekarz podejrzewa u niego różne schorzenia albo nie jest pewien swojego rozpoznania (dotyczy to zwłaszcza zaburzeń nerwicowych) .
Jeżeli badamy chorego z zaburzeniami świadomości lub nieprzytomnego, należy zlecić badanie morfologiczne krwi, moczu, określić stężenie we krwi mocznika i glukozy, a jeśli istnieją warunki i nie ma przeciwwskazań, można wykonać nakłucie lędźwiowe w celu pobrania do badania płynu mózgowe-rdzeniowego.
U chorych z objawami zatrucia powinno się zlecić badanie toksykologiczne (barbiturany, benzodiazepiny, opłaty) , chyba że znamy przyczynę zatrucia (gaz świetlny, zatrucia przemysłowe) .
Jeżeli stan psychiczny pacjenta na to pozwala, a zwłaszcza gdy istnieją wskazania, kierujemy go na badanie radiologiczne (zdjęcie przeglądowe czaszki, prześwietlenie klatki piersiowej lub jamy brzusznej) .
Nie wszędzie istnieją możliwości wykonywania badania ultrasonograficznego (UISG) i tomografii komputerowej (TK) .
Badanie EKG należy zlecać tylko w uzasadnionych przypadkach.
Chorzy w samym fakcie skierowania na to badanie mogą podejrzewać, iż lekarz rozpoznaje u nich chorobę serca, np.zawał mięśnia STCOWąZO.