Leki przeciwlękowe (anksjolityczne).

Podstawowe cechy leków przeciwlękowych.
Ta odrębna grupa leków psychotropowych zapoczątkowuje tzw.leki symptomolityczneczyli nacelowane na usuwanie lub łagodzenie pojedynczych objawów psychopatologicznych.
Zresztą od niepamiętnych czasów zwalczano lęk przy użyciu leków ziołowych, alkoholu, soli bromu i różnych leków nasennych, np.z grupy opium.
Pierwszym lekiem w znaczeniu nowoczesnej psychofarmaknerapii lęku był meprobamat, zsyntetyzowany w 1946 r.
Bujny rozwój leków anksjolitycznychdatuje się od wprowadzenia do psychiatrii w 1960 r.pochodnych benzodiazepiny (chlordiazepoksyd) .
Termin, anksjolityki”, eksponujący przeciwlękowe działanie tej grupy leków, zastąpił inne określenie synonimowe: uardctica, trmsyuilismuia, psycWoszdmw.
Lekami anksjolitycznymi nazywamy substancje o różnej budowie chemicznej i różnym mechanizmie działania, których wspólną cechą jest oddziaływanie na objawy lęku (zarówno endogennego, jak i egzogennego, napadowego i wolno płynącego, beztematycznego i uprzedmiotowionego) .
W tym miejscu muszę jednak wypowiedzieć przestrogę, którą będę ponawiał przy omawianiu symptomolityków, że leki te larwo uzależniają pacjentów przede wszystkim psychologicznie, ale też somatycznie (farmakomania) .

Klasyfikacja.

Stosowane w starszych podręcznikach psychiatrii i psychofarmakologii podziały według budowy chemicznej straciły w zasadzie aktualność, gdyż większość umieszczonych ram leków wyszła z użycia.
Nieomal synonimem nowoczesnych leków anksjolitycznych stały się pochodne benzodiazepiny, chociaż niektóre mają jeszcze inne zastosowanie (przeciwdrgawkowe, nasenne) .
Dla przeglądu najczęściej stosowanych leków anksjolitycznych przedstawiam tabelę (tabela I ó) , w której guza lekami benzodiazepinowymi, uwzględniono również leki ze starszych grup, mające jeszcze zastosowanie w psychiatrii.

Artykuł dotyczy następujących zagadnień:

  • anksjolityki
  • ziola przeciwlękowe
  • benzodiazepiny przeciwlekowe
  • leki przeciwlękowe nazwy
  • nowoczesnh lek przeciwlękowy