Bomby: Depresję, czystą”wyrażającą się obniżonym nastrojem i napędem, lękiem, zwłaszcza przed przyszłością.
Depresję, rezygnacyjną”, w której obok podstawowych objawów depresji występują trudności w nauce, poczucie bezsensu życia, tendencje i próby samobójcze.
Depresję, z niepokojem”, w której obrazie dominuje niepokój, dysforia i autodesuukcyjne zachowania.
Depresję, hipochondryczną”, w której dominuje niepokój o własne zdrowie i somatyczne objawy lęku.
Narastające objawy depresji u dorastającego wymagają szczególnej uwagi, zwłaszcza dlatego, że doprowadzić mogą do prćby samobójczej lub samobójstwa.
Leczenie: największą rolę odgrywa psychoterapia (terapia rodzinna, indywidualna) , znacznie mniejsze znaczenie mają leki antydepresyjne.
Przedstawiliśmy w dużym skrócie zaburzenia psychiczne swoiste dla okresu dorastania, tzn.nierozerwalnie związane z zadaniami, jakie przed dorastającym i całym systemem rodzinnym stawia ta właśnie faza cyklu życia rodziny.
Nlieoznacza to oczywiście, że w przpadku innych zaburzeń, takich jak np.schizofrenia w okresie dorastania, wszystko to, co powiedzieliśmy poprzednio o zadaniach adolescencji traci swoją wartość.
Okres dorastania i jego specyficzne problemy wywierają istotny wpływ na wszystkie zaburzenia psychiczne, ktćre się w tym czasie pojawiają.
Jednak i inne czynniki, a zwłaszcza predyspzzycja biologiczna odgrywają znaczącą rolę w przypadku zaburzeń niespecyficznych dla tej fazy cyklu życia, takich jak schizofrenia, choroby afektywne i inne.
Niemniej jednak w leczeniu wszystkich zaburzeń psychicznych okresu dorastania uwzględnić należy pracę terapeutyczną ze wszystkimi systemami, w których funkcjonuje dorastający, a zwłaszcza z jego systemem rodzinnym.
Tylko takie podejście ma szanse (choć niestety nie zawsze) zapobiec temu, aby dorastająca dziewczyna lub chłopak wkroczyli w dorosłość obarczeni ciężarem zaburzeń psychicznych, które mogą stać się chronicznymi.