Ads Blocker Image Powered by Code Help Pro

Proszę o wyłączenie adblocka

Proszę wyłączyć adblocka aby obejrzeć stronę.
Wyświetlamy tylko kilka reklam, na pewno nie będą one problemem.

Rozwój psychiczny dziecka.

Zwięzłe przedstawienie faz rozwoju psychicznego dziecka jest trudnym zadaniem.
Istnieje bowiem kilka koncepcji rozwoju, z którymi są związane różniące się koncepcje teoretyczne.
Wymieniamy glżwne z nich, starając się jednocześnie pokazać, jaki aspekt rzzwoju dziecka jest w nich najważniejszy.
Podczas gdy klasyczna psychoanaliza 2.
Freuda rozpatruje rozwój psychiczny dziecka w kontekście ewolucji pzpędu seksualnego i wyróżnia fazę oralną, analną, falliczną, latencji i genitalną.
A.
Freud kładzie główny nacisk na zmiany, jakie zachodzą w związkach uczuciowych dziecka z tłoczeniem-od pełnej zależności do wzrastającej niezależności.
W pierwszej fazie życia dziecko stanowi jedność z matką, aby w kolejnych stopniowo rozluźniać ten związek.
W okresie adolescencji dokonuje się uniezależnienie przez walkę z obiektami miłości, jakie stanowią rodzice.
W tej fazie dochodzi też do ostatecznego utrwalenia się zainteresowania seksualnego obiektami płci przeciwnej spoza rodziny.
Szczególne zasługi w rozumieniu wczesnodziecięcych relacji z obiektami ze świata otaczającego miała M.
Mahler.
Wyrużnia ona fazę, normalnego autyzmu” (od narodzin do 4, tygodnia) , w której dziecko jest nieświadome swojej odrębności od innego obiektu, a główny cel stanowi zachowanie homeostazy z otoczeniem.
Druga faza to faza prawidłowej symbiozy (do 6, miesiąca życia) , w ktżrej rozpoczyna się pewna, choć jeszcze nikła, świadomość osoby zpiekującej się.
Dalsza faza (do 36, miesiąca życia) to faza separacji-indywiduacji.
Wraz z rozwojem aparatu zmysłowego, rozwojem.

ruchowym i poznawczym, równoległym do dojrzewania o u n., dziecko zaczyna stopniowo różnicować się od matki, różnicować, ja”od, nie ja”.
Kluczowa staje się tu pionizacja ciała pozwalająca patrzeć na świat z innej perspektywy oraz na zrobienie kroku, od”.
Pod koniec tej fazy dochodzi do konsolidacji i stałości obiektu, dziecko zaczyna sobie radzić z nieobecnością matki, wierzy, że ona powróci, potrafi więc znieść rozłąkę.
Jest to możliwe dzięki muojekcji obrazu matki.
Ostatecznie dochodzi do wyodrębnienia, ja”i, obiektu”.
E.
Erickson uzupełnił schemat rozwoju 2.
Freuda o stadia rozwoju psychospołecznego, wyróżniając osiem faz opisujących życie człowieka.
Dla kolejnych faz charakterystyczne są specyficzne konflikty: pomiędzy podstawowym zaufaniem a nieufnością (do 1, rż) , autonomią a wstydem i zwątpieniem (1, -2, rż) , inicjatywą a poczuciem winy (3, -5, lż) , produktywnością a poczuciem niższości (ó.
-Il.lż) i tożsamością a dyfuzją ról (Il.rż, do końca dojrzewania) .
Rozwojem człowieka kieruje według E.
Ericksona ścieranie się dwu tendencji: tendencji do postępa, progresji i tendencji do regresji, czyli cofania się do poprzedniej fazy.
J.
Piaget jako główny wyznacznik rozwoju psychicznego dziecka przyjmuje inteligencję, wyróżniając fazę inteligencji sensoryczna-mnzrycznej (do 2, rż) , inteligencji przedoperacyjnej (2, -/, rż, ) , okres inteligencji kznkretncj-operacyjnej (/.
-I 1, rż) i fazę inteligencji formalnej-abstrakcyjnej (od I 1, rż, do dojrzałości) .
Jak widać przedstawione schematy rozwoju przyjmują inne aspekty rozwoju jako kluczowe, ale wszystkie zakładają równoległość rozwoju psychicznego i procesów dojrzewania aparatu zmysłowego, ruchowego i poznawczego.

Artykuł dotyczy następujących zagadnień:

  • erickson stadia eozwoju
  • rozwoj kliczniczny dziecka
  • rozwoj psychiczny mahler