Rokowanie.
U chorych, którzy mają motywację lub udaje się ją wzbudzić, a także gdy można terapią objąć całą rodzinę, rokowanie jest dobre.
W grupie przypadków zaniedbanych, kiedy doszło do wtórnych następstw somatycznych, notuje się pewien odsetek zgonów.
Żarłoczność psychiczna (żuMma wericsw) lub psychopochodnajest zaburzeniem występującym niekiedy naprzemiennie z jadłowstrętem psychicznym.
Zespół ten charakteryzuje się okresami obżarstwa i nadmiernym skupianiem się na kontroli masy ciała.
Pacjenci stosują skrajne metody przeciwdziałania tuczącym skutkom spożywanych pokarmów.
Pud tym względem przypominają zachowania osób z jadłowstrętem psychicznym.
Również w tej grupie zaburzeń spotyka się częściej kobiety, chociaż pierwsze objawy występują w nieco późniejszym wieku.
Żarłoczność psychopochodna może wystąpić u chorych leczonych z powodu anoreksji, kiedy wzrasta masa ciała, poprawia się łaknienie, pojawiają się miesiączki, a potem następuje przejadanie się z wymiotami (niekiedy prowokowanymi) .
Wymioty mogą prowadzić do zaburzeń elektrolitowych, tężyczki, napadów padaczkowych, zaburzeń rytmu serca, osłabienia mięśni, odwodnienia, a w konsekwencji do znacznego spadku masy ciała.
Rozpoznanie opiera siÄ™ na nastÄ™pujÄ…cych kryteriach ICD-BkstaÅ‚e zaabsorbowanie jedzeniem i niepowstrzymane pragnienie jedzenia: pacjent miewa epizody żarÅ‚ocznoÅ›ci, polegajÄ…ce na spożywaniu olbrzymich porcji jedzenia w krótkich odstÄ™pach: pacjent próbuje przeciwdziaÅ‚ać “tuczÄ…cym”skutkom spożywania pokarmów, stosujÄ…c co najmniej jeden z nastÄ™pujÄ…cych sposobów: prowokowanie wymiotów, nadużywanie Å›rodków przeczyszczajÄ…cych, okresowe gÅ‚odówki, stosowanie leków tÅ‚umiÄ…cych Å‚aknienie, preparatów tarczycy lub Å›rodków moczopÄ™dnych: chory ze współistniejÄ…cÄ… cukrzycÄ… może zaniechać przyjmowania insuliny: .
obraz psychopatologiczny dotyczy chorobliwej obawy przed otyłością: pacjent zakreśla nieprzekraczalne granice masy ciała, znacznie poniżej przedchorobowej czy optymalnej według lekarza: często, choć nie zawsze, w wywiadzie stwierdza się epizod jadłowstrętu psychicznego.
Okres dzielący te dwa zaburzenia trwa od kilku miesięcy do wielu lat: poprzedzający epizod jest pemoobjawowy lub przebiega w sposób poranny, z umiarkowanym spadkiem masy ciała i/lub przejściowym zatrzymaniem miesiączek.
Inne tematy, które mogą cię zainteresować:
Nerwica hipochondryczna.
U najbliższych krewnych tych chorych zaburzenia psychiczne występują częściej niż u pacjentów z innymi nerwicami.
Stres biologiczny i psychologiczny
Przebieg i całowanie przedstawiają się bardzo rozmaicie.
Zaburzenia dysocjacyjne
Pacjentka w wieku 48 lat.
Chronotyp poranny – wieczorny
Pacjent w wieku 23 lat.
Rozpoznanie i obraz kliniczny.
Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.
February 20, 2010
·
Opublikowano w: Psychologia kliniczna