Jadłowstręt psychiczny (awwreaiw weeezwz) .
Poprawniej byłoby mówić o jadłowstręcie psychopodobnym.
Wokół tego pojęcia narosłe wiele nieporozumień.
Wśród licznych publikacji na ren temat można wyodrębnić co najmniej trzy stanowiska.
Część autorów (w tym głównie pediatrzy) uważa jadłowstręt psychiczny za odrębną jednostkę nozologiczną, znajdując potwierdzenie tego poglądu w zmienionych parametrach biochemicznych i endokrynologicznych, inni traktują go jako wielcprzyczynowy zespół objawów (symptokompleks) , nie wykluczając Ba psychotycznego i organicznego.
Trzecia grupa badaczy uważa ten obraz kliniczny za typowy przykład, zespołu behawioralnego związanego z zaburzeniami fizjologicznymi” (twćrcy ICD-IO) .
Jadłowstręt psychiczny jest zaburzeniem charakteryzującym się celową utratą masy ciała wywołaną i często podtrzymywaną przez pacjenta.
Zaburzenie dotyczy najczęściej dziewcząt w okresie pokwitania i młzdych kobiet (por.rozdział prof Namysłowskiej dotyczący psychiatrii dzieci i młodzieży) .
Chłopcy zapadają na nią rzadziej w okresie przed pokwitaniem.
Jadłowstręt psychiczny może wystąpić u młodych mężczyzn, chociaż rzadziej niż u kobiet.
U tych ostatnich zdarza się aż do okresu menopauzy.
Z, godnie z kryteriami ICD do rozpoznania jadłowstrętu psychicznego konieczne jest stwierdzenie wszystkich wymienionych niżej objawów: masa ciała utrzymuje się na poziomie co najmniej 159 poniżej oczekiwanej: pacjenci przed okresem pokwitania mogą nie osiągnąć należnej masy ciała w okresie wzrostu: utrata masy ciała jest wywołana poprzez unikanie tzw.tuczących potraw, a ponadto za pomocą jednej z wymienionych czynności: prowokowanie wymiotów, stosowanie środkćw przeczyszczających, wyczerpujące ćwiczenia fizyczne, stosowanie leków tłumiących łaknienie (reklamowanych jako ułatwiających odchudzanie) i/lub środków moczopędnych: wyobrażenie własnego ciała jest zaburzone i przyjmuje pzstać specyficznego zespołu psychopatologicznego, w którym obawa przed otyłością przybiera fzrmę myśli natrętnej, powodującej narzucenie sobie określonego reżimu dietetycznego i niskiego limitu masy ciała: zaburzenia hormonalne obejmują oś przysadkowa-nadnerczcwą i gonady, co u kobiet przejawia się zatrzymaniem miesiączek, a u mężczyzn zabu.
I chi oho odnŚCI, OOcGZI) Slogi cho*08) 21.
jeżeli początek zaburzeń miał miejsce przed okresem pokwitania, to liczne zjawiska związane z pokwitaniem ulegają opóźnieniu lub zahamowaniu: wzrost zatrzymuje się, u dziewcząt nie rozwijają się piersi i występuje pierwotny brak miesiączek, u chłopców narządy płciowe pozostają w stanie dziecięcym.