Zaburzenia odżywiania się.
Wstęp.
Wpływ czynników emocjonalnych na łaknienie potwierdza się w doświadczeniu osobistym każdego z nas.
W przekonaniu ogółu łaknienie jest sprawdzianem zdrowia, a jego utrata powodem do niepokoju.
Stąd zapewne brak łaknienia stanowi jedną z najczęściej wypowiadanych dolegliwości.
Poprzestanę na stwierdzeniu, że w tej dziedzinie popełnia się błędy od najwcześniejszego okresu życia człowieka.
Przekarmianie dzieci, nieracjonalne odżywianie się dorosłych prowadzące do nadwagi i otyłości lub przeciwnie przesadne głodzenie się (zwłaszcza pań) w trosce o smukłą sylwetkę-to może najskrajniejsze przykłady.
Zdarzaj się jednak, że przyczyny nieprawidłowego odżywiania sig mają tło nerwicowe (psychofzjologiczne) i temu aspektowi poświęcony jest ten krótki rozdział.
W Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 (1992, polska edycja 1997) zaburzenia odżywiania się zaliczone zostały do działu: .
Zespoły behawioralne związane z zaburzeniami fizjologicznymi i czynnikami fizycznymi” (F 5 O) .
Podział.
Zgodnie z cytowaną klasyfikacją ICD-10 zaburzenia odżywiania się obejmują następujące zespoły chorobowe: Jadłowstręt psychiczny (dworeaia genem.
Jadłowstręt psychiczny atypowy.
Żarłoczność psychiczna Oulwua werusu) .
Atypowa żarłoczność psychiczna.
Przejadanie się związane z innymi czynnikami psychologicznymi.
Inne zaburzenia odżywiania się.
Zaburzenia odżywiania się, nie określone.