Mogłoby się bowiem wydawać, że istnieją, czyste”choroby psychiczne i, czyste”choroby somatyczne.
Kłóciłoby się to z obowiązującym we współczesnej medycynie paradygmatem holistycznym.
Do czasów współczesnych przetrwał wreszcie termin, somatyzacja”, wprowadzony przez jednego z uczniów Freuda.
W.
Sakela.
Autor ten, będąc wybitnym przedstawicielem kierunku psychzanalitycznego, przez somatyzację rozumiał typ zaburzeń cielesnych wyrastających z głęboko osadzonych przyczyn neurotycznych.
W tym ujęciu somatyzaja byłaby bliska pojęciu konwersji lub nawet równoznaczna z nim.
Treści psychiczne zostają przetworzone w objawy somatyczne.
Sakelużywał określenia, że jest to, mowa mózgu za pomocą narządów”.
Niekiedy trywializuje się ten pogląd, muwiąc, że, chory psychosomatycznie płacze swoimi narządami”.
Takimi objawami somatyzacji byłyby wymioty, bóle brzucha, nudności, wzdęcia, biegunki, bóle głowy, bicie serca itp.dolegliwości, u podłoża których leży czynnik emocjonalny, a nie choroba somatyczna.