Definicja i pozycja nozologiczna.
O stanach czy zaburzeniach reaktywnych mówimy tradycyjnie w przypadkach objawów wywołanych przez uraz psychiczngy Quvcńorwmw) .
W starszych podręcznikach psychiatrii rozdziały poświęcone rej problematyce opatrywano tytułem, psychozy reaktywne”, aby odróżnić tę kategorię diagnostyczną od nerwic.
Obecnie podejście do tych zaburzeń jest szersze i uwzględnia zespoły psychopatologiczne, które trudno byłoby jednoznacznie określić jako psychozy, .
W Międzynarodowej Klasyfikacji ICD-10 zrezygnowano z podziału na psychozy i nerwice, c czym pisze prof.
Stefan Leder w rozdziale poświęconym nerwicom.
W polskiej psychiatrii podział ren jednak utrzymuje się, chociaż można się zgodzić.
z zarzutem, że obydwa re terminy nie były i nie są dalej dość precyzyjnie zdefiniowane.
Zaszeregowanie nozolugiczne zaburzeń reaktywnych według kryteriów tradycyjnych oznacza, iż należą cne do objawów psychopatologicznych egzogennych (w odróżnieniu od endogennych) , lecz psychosojogennych, a nie somatogennych.
Klasyfikacja.
W niniejszym podręczniku przyjmujemy podział obowiązujący w Polsce, uzupełniając go o te kategorie rzzpoznawcze, które znajdują się w klasyfikacji międzynarodowej.
Przede wszystkim lepiej unikać określenia, uraz psychiczny”, które jest zbyt ogólnikowe i sugeruje, iż chudzi o silny jednorazowy bodziec.
Chociaż tak rzeczywiście może być (np.katastrofa, klęska żywiołowa, śmierć osoby bliskiej itp) , istnieje wiele przykładów, iż reakcja psychotyczna powstała w wyniku jakiejś sytuacji psychospołecznej (distresu) , trwającej dłuższy CZ’IS.
Podział kliniczny zaburzeń reaktywnych, będący niewielką modyfikacją klasyfikacji zaproponowanej przez M.
Jarosza (19883, przedstawia się następująco: 1.
Epizodyczne stany reaktywne: a.
Ostra reakcja na stres.
b.
Zaburzenia przystosowawcze, c.
Reakcje dysocjacyjne z zaburzeniami pamięci, świadomości i tożsamości.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- zaburzenia reaktywne
- psychozy reaktywne
- stany reaktywne
- zaburzeniadepresyjnolekowereaktywne
- zespol reaktywne w psychiatrii