Zaburzenia dysocjacyjne
Obraz kliniczny jest bardzo różnorodny, zmienny, bogaty w liczne objawy, imitujÄ…ce”różne choroby somatyczne i neurologiczne, ekspresyjne, majÄ…ce niekiedy symboliczny charakter, przekazujÄ…ce okreÅ›lone treÅ›ci i komunikaty otoczenia, zależne od wyobrażeÅ„, wiedzy i pragnieÅ„ chorego.
Zaburzenia czuciowa-ruchowe obejmują hipo-i hiperfunkcje, mogą mieć charakter ostry i przewlekły.
ZwracajÄ… uwagÄ™ otoczenia intensywnoÅ›ciÄ… i dramatyzmem wyrazu, nagÅ‚oÅ›ciÄ… wystÄ…pienia, podobieÅ„stwem wielu objawów do wystÄ™pujÄ…cych w przebiegu chorób organicznych, zmiennoÅ›ciÄ… obrazu zwiÄ…zanÄ… z zachzwaniem siÄ™ otoczenia choregz, brakiem zgodnoÅ›ci zakresu objawów z innerwacjÄ… fijolzgicznÄ…, czytelnym charakterem, niekiedy okreÅ›lanym jako, mowa ciaÅ‚a”, motywacjÄ… wzbudzajÄ…cÄ… skojarzenia z dążeniem chorego do uzyskania ulg, korzyÅ›ci, uwagi.
Do najczęstszych hipofunkcj i ruchowych należą niedowłady i porażenia kończyn-jednostronne, dwustronne i połowiczne.
Mogą im towarzyszyć przykurcze, zaburzenia chodu, także astazja-abazja(niemożność słania i chodzę.
ma, może także wystąpić w postaci samodzielnego zespołu).
Obserwuje siÄ™ zaburzenia monosymptomatyczne(opadniecie powiek, szczÄ™koÅ›cisk), kamptokormia(nieprawidÅ‚owe ustawienie tuÅ‚owia), spastyczny skurcz prze(yku(, kula w gardle’), afonia lub mówienie szeptem, jÄ…kanie siÄ™.
Wśród hiperfunkcj i ruchowych najczęściej występuje grubufaliste drżenie głowy, języka, kończyn, ruchy mimowolne, w tym tiki, napady drgawkowe, wymagające dokładnego różnicowania z napadami padaczkowymi.
Wśród zaburzeń o charakterze hipofun ket i układu czuciowego należy wspomnieć o znieczuleniach głowy, skóry i błon śluzowych, zaburzeniach wzroku ślepota lub koncentryczne zwężenie pzla widzenia, zaburzeniach słuchu łącznic z głuchotą.
Do h i perto n k ej i można zaliczyć parestezjÄ™ i hiperstezje, natomiast uznanie bólu za objaw histeryczny wymaga dużej ostrożnoÅ›ci(w ICD-10 “uporczywe bóle psychogenne”).
Objawy dysocjacyjne występują w przebiegu napadów drgawkowych, w postaci omdleń, hipersomnii(nadmierna senność).
Również osłupienia lub pobudzenia psychoruchowego, zespołu depersonalizacyjnego, zamroczenia jasnego, transu.
Zalicza się także do nich fugi(ucieczki z niepamięcią), stany niepamięci, osobowość mnogą i naprzemienną.
We wszystkich tych stanach stwierdza się zaburzenia świadomości, reaktywne zachowania ze zmniejszoną samokontrolą.
Do grupy zaburzeń pod postacią somatyczną zalicza się też niekiedy czkawkę, aerofagię(łykanie powietrza), wymioty, wzdęcia, człon irriÓ(ile, dysuria, rzadko występującą ciążę rzekomą.
Diagnostyka różnicowa jest częste rzeczą trudną, wymaga doświadczenia i współpracy lekarzy rożnych specjalności.
Jednak nie jest wskazane ustalenie diagnzzy na zasadzie per zacArizwew.
Powinno się uwzględniać okoliczności wystąpienia zaburzeń, całokształt obrazu klinicznego i jego dynamiki, charakter urazu psychicznego i przeżywanego konfliktu, sytuację, w kturj się znalazł chory oraz cechy jego osobowości.
Wyrwane z kontekstu pojedyncze objawy i cechy zaburzeÅ„, jak:teatralność zachowania siÄ™, , belle indifference”-obojÄ™tność wytworna, tzw.życzeniowamotywacja lub symboliczny charakter objawów, a także wtórne korzyÅ›ci(spoÅ‚eczne i interpersonalne), nie mogÄ… decydować o okreÅ›leniu zaburzeÅ„ jako histerycznych.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- fuga pomroczna
- zachowania dysocjacyjne
- nastrój dysocjacyjny
- zmiennością obrazu klinicznego
- zachowanie dysocjacyjne
- zaburzenia reaktywne i dysocjacyjne
- zaburzenia dysocjacyjne uwarunkowane reaktywnie
- zaburzenia dysocjacyjne psychologia
- wytworna obojętność psychologia
- psychogenna aerofagia
- przełyk spastyczny -co to znaczy
- objawy dysocjacyjne
- aerofagia i kulka w przelyku
- napady dysocjacyjne forum
- KULA HISTERYCZNO-PSYCHORUCHOWA
- fuga dysocjacyjna
- extralrs
- diagnoza różnicowa dysocjacyjnych zaburzeń ruchu
- czym sÄ… zaburzenia dysocjacyjne
- cechy różnicujące zaburzenie dysocjacyjne rzeczywiste z symulowanymi
- aerofagia psychogenna
Inne tematy, które mogą cię zainteresować:
Przebieg chorób afektywnych, rokowanie.
Mania(zespół maniakalny, epizod maniakalny).
większość badaczy głosi, że energia jest o 15-20 % większa do pracy w nocy niż w dzień.
Depresje poranne(subdepresja, depresje maskowane, depresja atypowa).
Kryteria diagnostyczne depresji typu melancholijnego(melancholii)według DSM-IV.
Kryteria diagnostyczne dużej(wielkiej)depresji według DSM-IV.
Badania nad jądrami wnoszą wiele ważnych fatów:
Zaburzenia funkcjonowania chorych w grupie społecznej
V praktyce klinicznej obserwuje się dwa warianty tych zaburzeń:jeden, w którym występuje znaczne skrócenie snu nocnego, spłycenie snu(wielokrotne budzenie si w nocy)i wcześniejsze budzenie się rano, oraz drugi, który charakteryzuje zwiększona potrzeba snu(zwiększona liczba godzin snu nocnego, senność w dzień).
Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.
February 11, 2010
·
Opublikowano w: Psychologia kliniczna