Student, od kilku tygodni sypia po 4-5 godzin, schudł z powodu braku łaknienia o 3 kg, nie może się skupić podczas lektury fachowej, narzeka na stałe uczucie zmęczenia, apatię, drażnią go ludzie i hałas, wieczorami narasta niepokój, nie może sobie znaleźć miejsca, obawia się, że cierpi na jakąś poważną chorobę, ostatnio kilkakrotnie miał trudności ze wzwodem podczas prób zbliżeń seksualnych.
Pacjent w czasie sesji jesiennej ma przystąpić do nie zaliczonego na wiosnę egzaminu, jego wynik zadecyduje o pozosuniu na uczelni.
Ostatnia dziewczyna powiadomiła go, że jest w ciąży, domaga się od niego zajęcia stanowiska.
Nerwica depresyjna lub w DSM-III-dystymiczna.
Nadal trwają kontrowersje, czy różne postacie depresji są uwarunkowane ich przynależnością do odmiennych jednostek nozologicznych.
W klasyfikacji ICD(wersja Q figuruje nerwica depresyjna, w DSM-Ul nerwica dystymiczna, natomiast w 10, wersji klasyfikacji ICD prawdopodobnie będzie istniał podział na głębokie i łagodne zespoły depresyjne.
W tych ostatnich uwarunkowania zewnętrzne odgrywają decydującą rolę, u chorych zaś, u których one występują, można stwierdzić konstelację określonych cech i zachzwań w dzieciństwie(trudnzści kontaktu, lękliwość, zależność, kłopoty z jedzeniem)oraz działanie takich czynników i wydarzeń, jak:strata matki przed I I, rż” brak bliskich satysfakcjonujących relacji z ludźmi, przynależność do warstw społecznych o niższym statusie i gorszych warunkach materialna-bytowych, obarczenie licznymi obowiązkami rodzinnymi i zawodowymi.
Przyczynia się to, oprócz innych urazowych doświadczeń, do faktu, że jednostka w zetknięciu się z obiektywnie i dla niej subiektywnie trudnymi sytuacjami będzie prawdopzdobnie postrzegać i oceniać je, siebie, rzeczywistość oraz przyszłość negatywnie i pesymistycznie.
Takim myślom towarzyszy niepokój i obniżony nastrój, co łatwo może się utrwwić, ponieważ chorzy wybiórczo postrzegają i wychwytują ujemne bodźce i sytuacje, zniekształcając ich znaczenie, rolę w swoim życiu, u także częstość występowania.
Mają reż nierzadkzprzekonanie, że własnym działaniem nie są w stanie zmienić swojej sytuacji(, wyuczona bezradność’).
W takim ujęciu czynnikami wyzwalającymi nerwicę depresyjną, trwającą co najmniej kilka miesięcy, mogą być rozmaite wydarzenia życiowe, zwłaszcza o charakterze utraty.
Obraz kliniczny-pacjent zgłasza skargę na uczucia smutku, osamzmieniabezradności, niezadowolenia, niepokoju, niemożności doznania radości i satysfakcji.
Nie wierzy w swoje możliwości, przewiduje niekorzystny przebieg wydarzeń, .
zapatruje się pesymistycznie na przyszłość.
Twierdzi, że nie potrafi się skupić, że niewiele rzeczy go obchodzi i interesuje, że ma duże trudności i opory..
w wykonywaniu swoich obowiązków.
Niekiedy zainteresowania skupiają się prawie wyłącznie na własnej osobie.
Nierzadko obwinia innych za swój stan, ale częściej widzi głćwnie własne błędy i wady.
Zwykle dominuje duża chwiejność nastroju, również aktywność w ciągu dnia ulega znacznym wahaniom, skargi na niemożność zajęcia się czymkolwiek i zaangażowania się w rozmowę lub lekturę nie znajdują potwierdzenia, skargi dotyczące zaburzeń pamięci mają charakter subiektywny.
Często w zgłaszanych dolegliwościach ważne miejsce zajmują bule głowy i w całym ciele, ucisk w klatce piersiowej, niekiedy chorzy eksponują zaburzenia snu(płytki, niespokojny sen, trudność zaśnięcia, nadmierna senność), łaknienia(zmniejszenie lub zwiększenie masy ciała), a także obniżenie popędu seksuulnego.
Personel medyczny niekiedy odbiera zachowanie się pacjentów jaku demonstracyjne i domagające się.
Przykład.