Pacjentka w wieku 42 lat, rozwiedziona, bezdzietna. ykonano u niej badanie ginekologiczne, w tym cytologiczne.

Od 8 tygodni miewa co kilka dni, zwykle w nocy, gwałtowne napady bicia serca, z bolami w okolicy mosrka, z uczuciem dławienia w gardle i braku powietrza przy znacznie przyspieszonym oddechu, silnym poceniu się, drżeniu, zawrotach głowy, uczuciu pustki w głowie i, waty w nogach”.
Napady trwają 20-30 minut, zwykle ustępują, gdy zjawia się zaalarmowana przez nią sąsiadka:po napadzie czuje się bardzo osłabiona i oddaje dużo moczu.
Ojciec pacjentki zmarł nagle na zawał mięśnia sercowego w wieku 42 lat, matka, z powodu Ca mammwe, w wieku-44 lat.
Pacjentka od kilku lat, po odejściu męża, wieczorem regularnie wypija kieliszek koniaku.
Gdy trzy miesiące temu wystąpiły pierwsze dolegliwości(bóle w okolicy serca), kardiolog-po obejrzeniu EKG-nakazał całkowite odstawienie papierosów i alkoholu, co pacjentka uczyniła 8 tygodni temu.
Rozpoznanie różnicowe-przede wszystkim należy różnicować ze stanami depresyjnymi.
Stany lękowe mogą występować w przebiegu wielu chorób somatycznych(układu krążenia, dychawicy oskrzelowej, ostrej porfirii, choroby Meniere a, hipoglikemii, nadczynności gruczołu tarczowego, feochromocytomy)oraz psychicznych(schizofrenii), w zespołach abstynencyjnych i po nadużyciu 19-Psychiatria.

alkoholu, amfetaminy itp.
Zespół hiperwentylacyjny może nasilać lęk uraz być jednym z jego przejawćw.
Przebieg i rokowania-przebieg może być ostry i stosunkowo krótki, w wielu przypadkach ma charakter przewlekły, z okresowymi zaostrzeniami.
Mniej więcej u połowy chorych pc 10-30 latach stwierdza się znaczną poprawę, u pozostałych zaburzenia po leczeniu mają nadal charakter falujący, na ogćł u wielu z nich w wieku 50 lat występuje wyraźna poprawa.
Postępowanie lecznicze-celem jest obniżenie poziomu lęku, zmniejszenie częstości napadćw i nauczenie pacjenta radzenia sobie z objawami.
Ważne jest wyjaśnienie pacjentowi istoty i mechanizmów stanów lękowych, uspokajanie, wspieranie, nauczenie rzzpoznawania sytuacji lękctwżrczych oraz metod i technik rozluźnienia mięśni i zdprężenia się psychicznego za pomocą metod relaksacjnych, np.treningu autogennego, i medytacyjnych, korzystanie z bio-feed backuoraz ćwiczeń oddechowych.
Z leków stosuje się pochodne benzudiazepiny(nie.
dłużej niż 3-4 tygodnie), Buspirun, beta-blokery(Propranolol), w leczeniu napadów lub ich ciągów pomocne bywają trą(pierścieniowe leki przeciwdepresyjne, a także inhibitory zwrotnego wchłaniania serotoniny-tluoksetyna(Prozac), fluwoksamina i paroksetyna, których działanie uwidacznia się po pewnym czasie(niekiedy pc kilku tygodniach).
Ważne jest jednoczesne uczenie pacjenta przerwania napadu, np.przez oddychanie do torby papierowej, cu utrudnia hiperwentylaję, uraz stopniowego pokonywania trudności przez włączanie się w działania, których unikał, zaczynając od sytuacji najłatwiejszych, a kończąc na najbardziej trudnych.
Udzielenie mu pomocy i wsparcia w wykonywaniu tych zadań-początkowo przez personel medyczny, potem przez osoby bliskie-może być pomocne, szczegćlnie wtedy, gdy musi je następnie wykonać samodzielnie.
Zaburzenia lękowe w postaci fobii(F 4 O).
Charakteryzują się wystąpieniem intensywnego lęku w określonych sytuacjach i kontaktu z określonymi przed-miotami, a także dążeniem chorego do unikania tego typu bodźców lękutwórczych.
Wystąpienie lęku nie poddaje się świadomej kontroli jednostki, powoduje jej cierpienia, które nie ustępują pod wpływem wyjaśnień i argumentów, niekiedy bardzo zaburza życie chzrych.