Dzięki badaniem epidemiologicznym można sprecyzować dane o rozpowszechnieniu i zachorowalności na zaburzenia nerwicowe:mogą się one także przyczynić do wykrycia czynników etiopatogenetycznych, m.in.określenia wpływów środowi.
skowych i osobowościowych na ich występowanie.
Badania re nasuwają duże trudności metodologiczne, tym też tłumaczy się duże rozpiętości uzyskanych wyników.
Wskaźnik rozpowszechnienia nerwic w populacji ogólnej wahał się w rozmaitych badaniach od 0:28 do 53, 59, średnio w krajach wysokouprzemys(owianych wynosi on 9.
38%.
Powszechnie przeważają kobiety 1, 5-2:1, w miastach stwierdza się nieco wyższe wskaźniki niż na wsi.
W niektórych badaniach stwierdzono nieco wyższe wskaźniki w populacjach o niższym standardzie społeczno-ekonomicznym, w innych-w grupach rozwiedzionych i owdowiałych.
W praktyce ogólnolekarskiej u 5-15%zgłaszających się stwierdzono zaburzenia nerwicowe.
W psychiatrycznym lecznictwie ambulatoryjnym wskaźnik ten wynosi około 4 O%.
Wskaźnik prawdopodobieństwa zachorowania na nerwicę w ciągu życia wynosi okuło 159, do lekarzy natomiast zgłasza się nie więcej niż połowa tych chorych.
Badania w zakładach przemysłowych i usługowych potwierdziły prawdopodobieństwo wyżej wymienionych wskaźników i dostarczyły danych o znaczeniu czynników związanych z charakterem i warunkami pracy, które mogą wywierać wpływ na stan zdrowia psychicznego.
Wskaźniki wynoszą od 9 do 45%, w Polsce od/do 3 O%.