Wariant pierwszy(częstszy)występuje w obu postaciach chorób afektywnych, wariant drugi stwierdza się głównie w chorobie afektywnej dwubiegunowej, często w parze z zahamowaniem ruchowym.
Inne przejawy zaburzeń rytmu okułodobowego to charakterystyczne wahania samopoczucia w ciągu dnia, mianowicie we wczesnych godzinach chorzy czują się najgorzej, a objawy i cechy zespołu depresyjnego wyraźnie narastają:po południu, zwłaszcza wieczorem, samopoczucie wyraźnie się poprawia.
Zmiany funkcji podwzgórza są przyczyną zaburzeń cyklu miesiączkowego(do zaniku krwawień włącznie)oraz występującego mniej więcej u 50%chorych braku hamowania wydzielania kortyzulu przez deksametazon z towarzyszącą hiperkunyzulemią.
Przejawem zaburzeń układu autonomicznego pochodzenia ośrodkowego są liczne dolegliwości i zaburzenia somatyczne, m 3 n.napięciowebóle głowy umiejscowione w okolicy karku, potylicy lub bóle opasujące głowę(kask), zaparcia, wysychanie błon śluzowych jamy ustnej.
Charakterystyczny jest również brak łaknienia oraz zmniejszenie masy ciała(niekiedy znaczne).
L ę k występujący w depresji, nazywany lękiem wolnopłynącym, utrzymuje się niemal stale, wykazuje falujące nasilenie, może osiągnąć znaczne rozmiary i ujawniać się w sferze ruchowej(podniecenie)lub w postaci stanów paniki.
Często jest przez chzrych umiejscawiany w okolicy przedsercowej lub nadbrzuszu(lęk prekordialny).
Chociaż lęk występuje bardzo często, jego patogeneza nie jest znana, w szczególności nie jest jasne, czy wynika on wprost z podstawowych procesów patogenetycznych depresji, czy też jest zjawiskiem wtórnym.
Doić pospolite zjawisko stanowi dysforia, której przejawem są takie objawy, jak nastrój gniewliwy, zniecierpliwienie, rozdrażnienie.
Dysforia stosunkowo rzadko jest przyczyną poważniejszych konfliktów z otoczeniem, częściej bywa źródłem agresji skierowanej przeciwko sobie(autoagresja)i ma znaczenie przy podejmowaniu prób samobójczych.
Liczne objawy, ktżre często obserwuje się w depresji endogennej, są psychologicznie zrozumiałymi następstwami opisanego stanu.
Są to m in.zaburzenia treści myślenia, w którym dominują sądy depresyjne, takie jak:depresyjna negatywna ocena siebie, swojego postępowania, zdrowia, pesymistyczna ocena teraźniejszości i przyszłości, perspektyw życiowych.
Granica między opisanym obrazem myślenia i sądami typu urojeniowego nie jest ostra.
O urojeniach mówimy wtedy, gdy treść ocen depresyjnych odbiega w sposób rażący cd realiów(urojenia katastroficzne, nihilistyczne, hipochondryczne, urojenia grzeszności, winy, kary).
Urojenia występujące w depresji są zaliczane do urojeń wtórnych, wynikają bowiem z obniżonego nastroju, poczucia winy i lęku, większość daje się wytłumaczyć w sposób zrozumiały psychologicznie”(a ściślej, psychopatolcgicznie’).
Do rzadziej obserwowanych zaburzeń myślenia należą myśli natrętne, natrętne impulsy lub czynności.
Są tu nawracające wbrew woli chorego myśli lub impulsy o przykrej treści, które rodzą lub nasilają poczucie winy, grzeszności(np.myśli o treści bluźnierczej, myśli o zrobieniu krzywdy osobie bardzo bliskiej i inne).
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- ból prekordialny
- prekordialny