W rozważaniach nad etiologią paranoi i zaburzeń paranoicznych brane są pod uwagę zarówno czynniki biologiczne, jak i szeroko pojęte czynniki psychospołeczne.
W odniesieniu do paranoi prawdziwej panuje przekonanie, że jest to psychozą…
endogenna, jakkolwiek naturd uwarunkowań biologicznych nie jest jasna.
Większa niż w populacji liczba zaburzeń psychicznych wśród krewnych chorych ną.
paranoję wskazuje na udział czynnikćw genetycznych w jej etiologii.
Wśrud czynników psychospołecznych znaczące miejsce zajmuje patologia więzi rodzinnych, cc jest przyczyną wytworzenia się u dziecka poczucia braku.
podstawowego bezpieczeństwa i zaufania do drugiego człowieka.
Narastająca frustracja, bezsilność i agresja stają się nie do zniesienia i prowadzą do dominacji projekcji nad innymi mechanizmami obronnymi.
Równie ważny w kształtowaniu..
paranoicznej postawy wobec świata jest mechanizm uczenia i naśladownictwa.
Dzieci wzrastające w atmosferze nieufności, podejrzliwości, przekonaniu o grożącym ze strony tłoczenia niebezpieczeństwie, uczą się tych postaw ud najbliższych.
Zniekształcony obraz świata prezentowany przez rodziców przyjmują jako własny.
Mechanizm uczenia społecznego, paranoicznych”postaw wobec otoczenia dotyczy także całych grup społecznych, takich jak etniczne grupy mniejszościowe, sekty religijne oraz społeczności emigrantów.
Te ostatnie żyją w atmosferze izolacji społecznej i kulturowej, pogłębionej barierą językową, a jednocześnie w poczuciu winy za porzucenie ojczyzny.
Członkowie tych grup są szczególnie narażeni na powstawanie zaburzeń paranoicznych, co potwierdzają badaniu empiryczne.