Ze względu na przeważające w obrazie klinicznym skargi i urojenia hipochondryczne, nosi ona nazwę schizofrenii hipochondrycznej lub cenestycznej.
Od innych postaci schizofrenii różni się tym, że objawy rozszczepienia osobowości nie są zbyt głębokie, a uwaga chorego ześrodkowana jest na narządach wewnętrznych.
Dziwaczne urojenia i skargi wyrażają się w lamentach, że, wszystko w środku ulega zanikowi, pozamykało się, przewód pokarmowy nie trawi, w środku jest pustka, więc jak żyć”Chorzy tworzą własne koncepcje powstawania objawów chorobowych i są głusi na wszelką perswazję.
Mogą w związku z tym doprowadzić do rozpaczy nie znających diagnostyki psychiatrycznej lekarzy ogólnych i innych specjalistów, którzy w najlepszej wierze podejmują się rozpoznawania ich urojonych chorób i próbują je leczyć.
Schizofrenię somatopsychiczną traktujemy jako zespół c typie pwmcwWypzcńcwdrńzw, występujący w przebiegu schizofrenii prostej.
Schizofrenia dziecięca.
Początek schizofrenii u dzieci może przypadać już na okres między 3, a 4, rż” niektórzy uważają jednak za konieczne ukończenie przez dziecko 3 lat.
Rozpoznanie schizofrenii w wieku dziecięcym jest, jak podaje Sulestrowska(19783, niekiedy bardzo trudnym zadaniem.
Im później i im ostrzej się ona rozwija, tym łatwiej o trafne rozpoznanie.
Obowiązują tutaj te same kryteria psychopatologiczne, które dotyczą procesu schizofrenicznego u dorosłych.
Na tle przewlekłego procesu mogą pojawiać się epizodyczne zaostrzenia(, posuwy”, , rzuty’)typu hebefrenicznego, katatonicznego i paranoidalnego:udaje się je prześledzić nawet u najmłodszych dzieci.
Kolejne okresy rozwojowe dziecka nadają jednak tym zespołom swoiste piętno, wskutek czego są one nieraz trudne do diagnozowania i odbiegają obrazem klinicznym od analogicznych zespoluw występujących w przebiegu schizofrenii u dorosłych.
Niekiedy współwystępują u dzieci dyskretne objawy encefalopatii.
Prawidłowy rozwój umysłowy dziecka, stwierdzany mimo objawów naruszenia struktury osobowości, ułatwia rozpoznanie.
W przypadkach skojarzonej symptcmatykiupośledzenia umysłowego i schizofrenii, wątpliwości diagnostyczne bywają znaczne.
Inne postacie schizofrenii.
Przede wszystkim warto wspomnieć o tzw.schizofrenii cyklicznej albo okresowej.
W piśmiennictwie spotyka się zresztą inne terminy, np.psychoza schł zoafektywna, schizomaniaitp.
Zdarzają się bowiem przypadki wspó(występowania symptomatyki schizofrenicznej i objawów bądź depresji, bądź manii.
Rzzpoznanie zaburzeń schizoafektywnychpowinno się stawiać według ICD-10 tylko wuwczas, gdy stwierdzamy ruwnoczesne ewidentne cechy przewlekłego procesu schizofrenicznego i występujące okrescwz zaburzenia afektywne(depresja, mania).
Pojęcie, psychoza schizoafektywna”jest wieloznaczne i może obejmować zarżwno opisane wyżej przypadki schizofrenii, jak i psychozy schizofreniczne(zespoły:hebefreniczne, katatoniczne lub paranoidalne), pojawiające się epizodycznie w przebiegu chorób afektywnych(cyklofrenii).
Klasyfikacja DSM-IV zawiera następujące kryteria diagnostyczne zaburzeń schizoalektywnych:Nieprzerwany okres choroby, w trakcie którego pojawia się epizod dużej depresji, epizod maniakalngy albo epizzd mieszany, zaś rćwnuczeiniewystępują objawy schizofrenii(por.kryterium A tej psychozy).
W tym samym czasie choroby występowa(y urojenia i omamy przez 2 tygodnie przy braku zaburzeń nastroju.
Zaburzenia nastroju są obecne w aktywnych i rezydualnych okresach choroby.
Zaburzenia nie są bezpośrednim następstwem działania leków psychoaktywnychlub choroby ogólnej.
W DSM-IV uwzględniono dwa typy psychozy schizoafektywnej:b i po I arny(obejmuje on stan maniakalny albo mieszany)lub maniakalny i mieszany(z epizodami dużej depresji)oraz depresyj ny(występują wyłącznie epizody dużej depresji).
Z powyższego wynika, że pozycja nozolcgiczna psychoz schizoafektywnych nie jest całkiem jasna.
Próby wyeliminowania tej kategorii diagnostycznej nie puwiodly się.
Na razie pojęcie to jest w jakimś sensie diagnostycznie użyteczne, choć spełnia rolę, wzrka diagnostycznego”, w którym mieszczą się często przypadki nie dc końca diagnostycznie wyjaśnione.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- psychoza schizofrenoidalna