Określenie i pozycja nozologiczna.
Grupa psychoz schizofrenicznych, razem z chorobami afektywnymi, należy do najważniejszych problemów psychiatrii klinicznej.
Wśród psychiatrów przyjął się jednak dość powszechnie termin diagnostyczny “schizofrenia”, który jest pojęciem niejednoznacznym.
Od ponad 80 lat trwają bowiem spory na temat etiologicznej jednolitości schizofrenii.
Jedni uważają ją za jednostkę chorobową(nozologiczną)seasa smcrz, inni sądzą, że może tu chodzić o niehomogenną grupę chorób mających podobny lub zbliżony obraz kliniczny.
Już E. Bleuler, twórca terminu “schizofrenia”(gr, wzluzz-rozszczepiam, zArew – rozum, serce), zastępując nim kraepelinowskie pojęcie demewna prwecza(otępienie wczesne), użył(w roku 19 i I)rozmyślnie liczby mnogiej.
Mówił mianowicie o, grupie schizofrenii”, podkreślając w ten sposób różnorzdność obrazów klinicznych.
Cechą wspólną tych psychoz miał być, jego zdaniem, rozpad lub rozszczepienie(dissccimiz)osobowości.
Zdaniem E. Bleulera między poszczególnymi psychozami tej grupy zachodziły różnice nie tylko w obrazie psychopatologicznym, ale również w przebiegu, rokowaniu i przyczynach.
Mimo trwających od wielu lat intensywnych badań na świecie, nie udało się dotąd wyjaśnić etiologii tej grupy psychoz endogennych, ani tym bardziej potwierdzić ich jednolitości etiologicznej.
Z tego powodu w układach klasyfikacyjnych chorób psychicznych mówi się o “schizofrenii, zaburzeniach typu schizofrenicznych”, taki tytuł nosi rozdział w klasyfikacji ICD-10, albo, schizofrenii i innych zaburzeniach psychotycznych”(w DSM-IV).