Najczęściej używanymi środkami są dietyloamid kwasu lizergowego(LSD), psylocybina(w Polsce grzyby zawierające ten związek), meskalina(pejotl), fencyklidyna(POP).
Środki te są przyjmowane zazwyczaj doustnie, rzadziej bywają przyjmowane w formie papierosów.
W latach sześćdziesiątych w USA, we wczesnej fazie fascynacji ideologią hippisowską, halucynogeny uznano za środki “rozszerzająceświadomość”:popularne było przeżycie przez eksperymentatorów tzw.uipu.
LSD bywa używane w celu wywoływania psychoz eksperymentalnych, sądzonobowiem, że powstające doznania są bardzo zbliżone do przeżyć omamowa-umjeniowych w schizofrenii.
Niekiedy stany psychotyczne wywołane przez halucynogeny utrzymują si przez wiele dni, zachzdzi wówczas potrzeba różnicowania ze schizofrenią.
W Polsce rozpowszechniło się palenie suszonych grzybów zawierających substancje halucynogenne, często zdarzają się ostre zatrucia.
Obj awy ostrego zatruci c wzrost ciśnienia krwi i przyspieszenie tętna podwyższenie temperatury, rozszerzenie źrenic, zaburzenia spostrzegania(omam wzrokowe i rzadziej słuchowe), lęk, obniżenie nastroju, zwiewne urojenia zwykle o treści prześladowczej, niekiedy depersonalizacja.
Konieczna jest pełna diagnostyka laboratoryjna(możliwość zbieżnego w czasie przyjmowania barbituranów, benzodiazepiny i oplątów):kontrola elektrolitów.
Zależnie od stopnia pobudzenia psychoruchowegu, neuroleptyki w dawkach wystarczających do uspokojenia(haloperydol, perfenazyna)są niezbędne w leczeniu.
Konieczne jest także nawadnianie.
Zazwyczaj potrzebne bywa też unieruchomienie.
Stan psychotyczny w następstwie przyjmowania halucynogenów wymaga leczenia na oddziale psychiatrycznym lub toksykzlogicznyrn.