Bilikiewicza.
Ten oryginalny polski system, używany w wielu ośrodkach psychiatrycznych w naszym kraju, oparty jest również na diagnozie wieloosiowej, a ściśle na trzech osiach.
Pierwszą ci stanowi osobowość przed chorobowa, w której kształtowaniu odgrywają mań, rolę czynniki dziedziczna-konstytucjonalne (genetyczne) .
Oś drugą stanowią biologiczne (somatyczne) czynniki etiopatogenetyczne, nabyte lub uwarunkowane genetycznie, a także czynniki psychologiczne i środowiskowe.
Oś trzecią tworzą zespoły psychopatologiczne (psychotyczne, nerwicowe oraz inne odwracalne) .
W wieloosiowj diagnostyce amerykańskiej (wypada nadmienić, że psychiatrzy amerykańscy uznali wkład T. Bilikiewicza w diagnostykę wieloosiową, por. Mezzich I 995) występuje pięć osi.
Obowiązuje rozpoznawanie zaburzeń psychicznych przy użyciu trzech osi diagnostycznych (I-Ul) , zaleca się użycie jeszcze dwóch (IV-V) .