Ilościowe zaburzenia świadomości, czyli dotyczące przytomności.
Wahania stanu czuwania oznaczają w warunkach fizjologicznych, iż codziennie, gdy kładziemy się spać, świadomość nasza przygasa.
Nie oznacza to jednak, że fizjologiczne zaśnięcie zupełnie przerywa stan czuwania, który trwa nie tylko w sensie możliwości przeżywania marzeń sennych, ich śledzenia, a nawet zapamiętywania, ale także w sensie mniejszej lub większej wrażliwości (reaktywności) na bodźce z otaczającego świata, których treść bywa niekiedy wplatana w marzenia senne.
O aktywnym stanie mózgu w czasie snu świadczy też badanie EEG.
Nie należy natomiast, będzie o tym mowa dalej, przeprowadzać analogii między snem fizjologicznym a snem patologicznym, czyli utratą przytomności (stanu czuwania) .
Wahania świadomości w warunkach prawidłowych mają charakter zarówno ilościowy, jak i jakościowy.
Zmiany ilościowe wyrażają się wahaniami w natężeniu, światła”świadomości i zwężeniem jej pola.
Nawiasem mówiąc, zjawiska świadomości łatwiej zrozumieć posługując się prostym modelem światła, które to porównanie nasuwa się zresztą w języku polskim z uwagi na etymologię.
Analogią tą posługują się również autorzy niemieccy.
Wahania świadomości można dzisiaj mierzyć zarówno za pomocą metod neurofizjologicznych (wielogodzinne zapisy czynności bioelektrycznej mózgu) , jak i psychologicznych, używając skal określających sprawność różnych funkcji psychicznych (np.skala stanu czuwania) .
Natężenie świadomości zmniejsza się wyraźnie, gdy zbliża się czas wieczornego spoczynku, pod wpływem zmęczenia, w wyniku działania leków nasennych.
Przeciwnie, niektóre używki (np.kawa i herbata) , rozjaśniają”światło świadomości.
Jeżeli jednak światło świadomości traci swoją klarowność i przejrzystość, to staje się przymglone i zamączne, mówimy wówczas o jakościowej zmianie świadomości.
Potocznie zawiera się to w stwierdzeniu, człowiek jest przytomny, ale zamroczony”W warunkach patologicznych będą nas interesowały zmiany ilościowe świadomości, czyli-ściślej mćwiąc-przytomności, polegające na osłabieniu natężenia światła świadomości.
Wyróżniamy trzy podstawowe zespoły zaburzeń: senność patologiczną (rcwmc/emia) , patologiczny sen głęboki, czyli pó (śpiączkę (rzzzr) i śpiączkę (ccmw) .
Senność patologiczna przypomina znaczną senność fizjologiczną.
Charakteryzuje się wyraźną skłonnością chorego do snu, który musi używać dużego wysiłku woli, aby nie usnąć.
W czasie rozmowy chory zapada w sen, można go, obudzić”, ale po chwili odczuwa znowu nieprzepartą potrzebę snu.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- ilosciowe zaburzenia swiadomosci
- zaburzenia swiadomosci ilosciowe i jakosciowe
- zaburzenia ilosciowe