Zaburzenia świadomości.
Terminowi, Å›wiadomość”nadaje siÄ™ inne-szersze-znaczenie w naukach humanistycznych, a inne-węższe-w naukach przyrodniczych, min.w medycynie.
WedÅ‚ug przedstawicieli nauk humanistycznych pojÄ™cie Å›wiadomość” (cwuciemia) oznacza najwyższy stopieÅ„ rozwoju psychiki, która pojawiÅ‚a siÄ™ u czÅ‚owieka na drodze dÅ‚ugotrwaÅ‚ej ewolucji.
Świadomość byłaby więc końcowym etapem przejścia od prymitywnej psychiki zwierzęcej do psychiki por erceWewce człowieczej.
W tym ujÄ™ciu Å›wiadomość oznacza zatem najlepiej zorganizowanÄ… funkcjÄ™ oÅ›rodkowego ukÅ‚adu nerwowego, polegajÄ…cÄ… na, odbijaniu”rzeczywistoÅ›ci.
Niewątpliwym utrudnieniem w porozumiewaniu się badaczy różnych specjalności jest fakt, że tego samego terminu używa się w naukach przyrodniczych (szczególnie w neurologii i psychiatrii) w znaczeniu bardziej elementarnym.
Chodzi bowiem o to, że świadomość w tym sensie (łac..rensonum, gr, , rmjderOjest cechą wszystkich organizmów żywych, również tych, które nie mają nawet najprostszych zalążków układu nerwowego.
Wszędzie bowiem tam, gdzie organizm żywy odbiera bodźce ze świata zewnętrznego (ale również wewnętrznego) i ma możliwość rejestrowania (lub spichrzania-w języku cybernetycznym) tych informacji, mamy do czynienia z pamięcią (gr, mneme) .
Z kolei możliwość wykazania obecności procesów mnemicznych dowodzi przeistoczenia świadomości w pamięć.
Zjawiska iwiadzmoÅ›ci i pamiÄ™ci sÄ… ze sobÄ… nierozerwalnie zÅ‚Ä…czzne, tworzÄ…c jednÄ… funkcjonalnÄ… caÅ‚ość w znaczeniu, pamiÄ™cio-Å›wiadomoÅ›ci” (gr.
mnemosynej des isy.
Uwzględniając ten wywód, mamy prawo zdefiniować świadomość (w znaczeniu seuunum) jako cechę organizmów żywych, polegającą na zdolności do odbierania, rejestrowania i zintegrowanegz przetwarzania informacji, a także celowego reagowania na bodźce.
Definicja ta powsiada w wyniku obserwacji zachowania (behawioru) organizmu żywego.
Człowiek ma jednak także sferę przeżyć podmiotowych, czyli zdolność introspektywnego przeżywania zjawisk psychicznych (np.myśli, wyobrażeń, emocji) .
Dzięki temu człowiek nie tylko spostrzega, ma orientację w otaczającym go świecie, dostosowując się do zachodzących w nim zmian, ale-dzięki rozwiniętym procesom myślowym-zdaje sobie sprawę z przeżywania zjawisk psychicznych.
To towarzyszące przeżyciom psychicznym poczucie ich przeżywania stanowi subiektywny człon definicji świadomości.
PorównujÄ…c mózg ludzki do najdoskonalszego komputera, zdajemy sobie sprawÄ™ z faktu, że komputer potrafi może, myÅ›leć”, ale nie może wiedzieć o tym, że myÅ›li To poczucie przeżywania myÅ›lenia okreÅ›la siÄ™ terminem samoÅ›wiadomość”.
Istnienie samuświadomzści u człowieka kładzie kres wszelkim spekulacjom i próbom analogii komputera do mózgu człowieka.
Nla zakoÅ„czenie powyższych rozważaÅ„ definicyjnych trzeba ustosunkować siÄ™ do pojÄ™cia, przytomność”, które bywa niesÅ‚usznie utożsamiane ze, Å›wiadomoÅ›ciÄ…”.
Przytomność jest pojęciem wyższym i wchodzi w zakres szerszego pojęcia-świadomości.
Inne tematy, które mogą cię zainteresować:
3. Myśl trzecia:
2. Myśl druga:
KONTROWERSJE FILOZOFICZNE
Pragniemy zaznaczyć, że nikt z dotychczasowych opiekunów
OPIEKA RODZINNA W GMINIE CHOROSZCZ Zdzisław FALICKI, Marek STANKIEWICZ
ZAKOŃCZENIE
ANALIZA PRZYPADKU JEROME'GO, 20-LETNIEGO MFŻCZYZNY
Dozwolona była natomiast "brutalna szczerość",
Konieczność ograniczania funduszy na opiekę społeczną
Chcesz dodać swoje ogłoszenie na Defipedii? Wyślij nam informacje wylistowane w sekcji Dodanie ogłoszenia.
January 7, 2010
·
Opublikowano w: Psychologia kliniczna