Zaburzenia aktywności.
Aktywne działanie oznacza świadome, uporządkowane i wytrwałe dążenie do określonego celu.
W psychologii tradycyjnej traktuje się aktywność jako przejaw, woli”.
Obniżenie aktywności Mvpzmiw) .
Apatia, jak wiadome (por.str.843, oznacza obniżenie zainteresowań, nastroju i aktywności.
Z tego yczględu może być rozpatrywana zarówno jako przejaw zaburzeń procesów emocjonalnych, jak i aktywności człowieka.
Apatię stwierdzamy w nerwicach, zwłaszcza w neurastenii.
Obniżenie aktywności bywu reż względnie trwałą cechą właściwą niektórym postaciom zaburzeń osobowości, m in.psychopatii typu psychastenicznego i astenoidii.
Zbliżone zmiany, tj.przejawiające się klinicznie nikłą aktywnością (napędem) ale ponadto zobojętnieniem, bywają określane jako zespół apatyczna-ab u I i c z y.
Zespół ren występuje w niektórych chorobach organicznych mózgu, m in.w guzach i niekiedy jako następstwo mechanicznego uszkodzenia mózgu.
Obniżenie aktywności jest charakterystycznym zbjawem zespołów depresyjnych u różnej etiologii.
Czasem powoli zmniejszająca się aktywność jest początkowym objawem zespołu depresyjnego.
Obniżenie aktywności, aczkolwiek innego pzchodzenia, jest również charakterystyczne dla schizofrenii, zwłaszcza dla schizofrenii prostej, a także dla niektórych postaci zcjściowych (ubytkowych) tej psychozy.
Podwyższenie aktywności Mvpennwia) jest charakterystyczne głównie dla płytkich stanów hipomaniakalnych, gdyż w stanie maniakalnym występuje bezładny niepokój, a nie, uporządkowane i wytrwałe dążenie dc określonego celu”.
Artykuł dotyczy następujących zagadnień:
- zaburzenia aktywności ruchowej
- zaburzenia aktywności
- jak rozpoz\nac zaburzenia ruchu
- rozpoznawanie zaburzen narządu ruchu i okreslenie skutków zmian