W podrozdziale tym, podobnie jak w poprzednich, uwzględniono objawy podstawowe.
I mimo innego ujęcia tytułu, dokonano jedynie zwięzłej charakterystyki zasadniczych zaburzeń procesów emocjonalnych.
Emocje i uczucia są terminami jednoznacznymi, co uzasadnia ich zamienne stosowanie.
Według jednak niektórych podziałów, słowem, uczucie”określa się, emocje wyższe”, właściwe człowiekowi i związane z potrzebami społecznymi.
Określenie stany emocjonalne będzie używane w znaczeniu nazwy ogólnej obejmującej różne rodzaje emocji, a więc, nastroje”, , wzruszenia”, , afekty”i inne omówione poniżej.
Emocje wyrażają stosunek podmiztu do ludzi, rzeczy, zjawisk, bądź do siebie, swego organizmu lub własnego działania.
Emocje wywierają nadto wpływ na gotowość organizmu do działania.
Na przykład gniew zwykle gotowość tę zwiększa i stąd bywa nazywany emocją steniczną (gr, .mienm-siła) .
Umiarkowany strach może działać podobnie, natomiast silny strach częściej jest emocją asteniczną, zmniejsza bzwiemzdolność dz działania lub wręcz ją, poraża”.
Dalszą istotną właściwością emocji, która nie dotyczy jednak ogółu procesów emocjonalnych, jest jej funkcja motywacyjna.
Zwłaszcza emocje głębokie (np.miłość lub nienawiść) są zwykle silnym czynnikiem motywacyjnym, a więc popychającym do działania i ukierunkowującym je.
Cechy emocji.